Jason Isbell heeft inmiddels een mooi stapeltje albums op zijn naam staan en kan concluderen dat zijn carrière-switch van 2007 goed heeft uitgepakt. Op Reunions werkt de Amerikaanse muzikant met zijn vertrouwde band The 400 Unit en wederom met Nashville’s meest gevraagde producer Dave Cobb en beiden hebben vakwerk afgeleverd. Dat geldt ook weer voor Jason Isbell zelf, die een serie geweldige songs heeft gepend. De voorganger van Reunions vond ik net wat minder dan de andere albums van Jason Isbell, maar met zijn nieuwe album laat de Amerikaanse muzikant weer horen dat hij behoort tot de besten in de genres waarin hij opereert.
Het is voor muziekliefhebbers een win-win situatie, want een paar maanden na het prachtige laatste album van Drive-By Truckers is ook Jason Isbell terug met een nieuw album. Het is een album waar we relatief lang op hebben moeten wachten, want Reunions is de opvolger van het in 2017 verschenen The Nashville Sound.
Op de cover van The Nashville Sound prijkte voor het eerst in jaren weer de naam van de band van Jason Isbell, The 400 Unit, en deze naam staat ook op de cover van het nieuwe album. Reunions ligt sowieso in het verlengde van het vorige album, dat ik overigens net wat minder goed vond dan met name Southeastern uit 2013, maar dat wel liet horen dat Jason Isbell behoort tot de beste songwriters van het moment. Dat hoor je ook weer op Reunions, dat me overigens weer beter bevalt dan The Nashville Sound en niet onder doet voor de beste albums van de Amerikaanse muzikant.
Jason Isbell werkt op Reunions niet alleen opnieuw met zijn band The 400 Unit, maar heeft ook dit keer een beroep gedaan op topproducer Dave Cobb, die ook Reunions weer prachtig heeft ingekleurd. De muziek van Jason Isbell wordt nog altijd vooral in het hokje Amerikaanse rootsmuziek geduwd, maar het nieuwe album van de Amerikaanse muzikant beweegt zich zeker niet uitsluitend binnen de kaders van het genre en maakt ook op Reunions weer muziek die zeker niet alleen door liefhebbers van rootsmuziek gewaardeerd zal worden.
Producer Dave Cobb heeft zoals gezegd ook dit keer uitstekend werk geleverd met een wat voller geluid, maar ook de band van Jason Isbell steekt in een blakende vorm. Keyboards lijken dit keer net wat aanweziger dan in het verleden, maar het is toch vooral het geweldige gitaarwerk op het album dat de meeste aandacht opeist, al zijn de spaarzame vioolbijdragen van vrouwlief Amanda Shires ook niet te versmaden. Ik heb Jason Isbell nooit een heel groot zanger gevonden, maar zijn wat nasale zang komt altijd wel aan en voorziet zijn muziek bovendien van een aangenaam eigen geluid.
Ook met de songs zit het goed, want de Amerikaanse muzikant tekent ook dit keer voor lekker in het gehoor liggende maar ook aansprekende songs. Het zijn songs met mooie persoonlijke verhalen, met als een van de hoogtepunten een prachtig eerbetoon aan muzikant Neal Casal, maar ook het persoonlijk leven van de Amerikaanse muzikant heeft zijn sporen nagelaten.
Reunions is een typisch Jason Isbell album met een aantal net wat stevigere tracks vol vlammend gitaarwerk of bijna soulvolle klanken, maar het mooist vind ik toch de ingetogen en grotendeels akoestisch uitgevoerde songs met hier en daar wat prachtig elektrisch gitaarwerk. Het is het soort songs dat ik persoonlijk toch het liefst hoor van Jason Isbell en ze bevallen me dit keer extra goed door de mooie en net wat vollere inkleuring. Reunions is verder vooral een degelijk en bijzonder lekker klinkend album van de Amerikaanse muzikant, maar het niveau is ook dit keer weer veel hoger dan je bij oppervlakkige beluistering zal vermoeden. Erwin Zijleman
De muziek van Jason Isbell en zijn band is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://jasonisbell.bandcamp.com.
Reunions van Jason Isbell & The 400 Unit is verkrijgbaar via de Mania webshop:
LP, 24,99 euro
cd, 16,99 euro