Met de openingstrack van Warnings, het derde album van I Break Horses, zet Maria Lindén direct de toon. Negen minuten lang word je betoverd door een buitengewoon spannend en zeer fraai elektronisch klankentapijt en door de al even mooie en bijzondere stem van de Zweedse muzikante. Het klinkt hier en daar best aanstekelijk, maar het is ook muziek die steeds weer nieuwe lagen elektronica uit de speakers laat komen en die overloopt van het avontuur. De eerste twee albums van I Break Horses vond ik best leuk maar niets meer dan dat. Warnings is geweldig en niets minder.
Zeker een band om in de gaten te houden dus, maar de eerste twee album waren wat mij betreft net niet onderscheidend genoeg om lang interessant te blijven. Multi-instrumentalist Maria Lindén was zelf kennelijk ook niet helemaal tevreden met het geluid van haar band, want ze ging na het tweede album definitief haar eigen weg en zocht zes jaar lang naar een nieuw geluid voor I Break Horses.
Het deze week verschenen Warnings laat horen dat de Zweedse muzikante dit geluid inmiddels heeft gevonden en het is een prachtgeluid. Maria Lindén maakte het derde album van I Break Horses grotendeels in haar uppie, maar deed uiteindelijk een beroep op producer en engineer Chris Coady, die onder andere werkte met Beach House. Met Beach House hebben we direct vergelijkingsmateriaal te pakken, want het nieuwe geluid van I Break Horses klinkt meer dan eens net zo dromerig en mysterieus als dat van Beach House.
Vergeleken met de muziek van Beach House klinkt de muziek van I Break Horses wel een stuk voller, dynamischer en gevarieerder. Maria Lindén heeft een bijzonder elektronisch klankentapijt in elkaar gesleuteld, dat hier en daar nog net zo aanstekelijk klinkt als dat op de eerste twee albums van haar band, maar dat ook een stuk minder lichtvoetig is. Het uit vele lagen bestaande geluid zoekt continu naar nieuwe wegen en legt ook steeds net wat andere accenten, waardoor de songs soms behoorlijk ongrijpbaar zijn.
Je hoort goed dat Maria Lindén uitstekend thuis is in de elektronische muziek. Invloeden van Kraftwerk uit de vroege jaren 70 worden moeiteloos afgewisseld met flarden synthpop uit de jaren 80, toch nog wat shoegaze en dreampop uit de jaren 90 (al schitteren de gitaarmuren door afwezigheid) en invloeden uit de elektronische muziek van nu.
Waar de songs op de eerste twee albums van I Break Horses nog aangenaam maar weinig onderscheidend waren, houdt Maria Lindén je nu 54 minuten lang op het puntje van de stoel. Warnings klinkt vaak donker en dreigend, maar kan zomaar uitbarsten in gloedvolle pop of juist in experimenteel aandoende songs, die lang mogen duren. Het lijkt wel wat op Beach House, maar het is wel Beach House dat de valium per ongeluk heeft verruild met iets dat het energieniveau flink opkrikt.
Het levert een fascinerend album op, waarop de vaak bloedstollend mooie en razend spannende elektronische klanken fraai om de prachtige stem van Maria Lindén heen draaien. Het is een stem die het goed doet in de aanstekelijke tracks en de wat dromerige tracks op het album, maar Maria Lindén kan ook uitstekend uit de voeten als Scandinavische ijsprinses.
En als je het aandurft om Warnings te beluisteren met de koptelefoon klinkt het allemaal nog een stuk indrukwekkender en blijven maar betoverende lagen opduiken. I Break Horses was twee albums een voorzichtige belofte, maar is die belofte nu echt ver voorbij. Erwin Zijleman
De muziek van I Break Horses is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://i-break-horses.bandcamp.com.
