Emma Kupa speelde in een aantal bands en maakte ook al een soloalbum, maar It Will Come Easier is mijn eerste kennismaking met haar muziek. Het is muziek die soms wat tegen de haren instrijkt, deels door de bijzondere instrumentatie op het album en deels door de bijzondere en wat onvaste stem van de Britse muzikante. Die bijzondere stem en veelkleurige instrumentatie zijn op hetzelfde moment de sterke punten van het album van Emma Kupa. It Will Come Easier klinkt direct bijzonder. Niet iedereen zal het mooi vinden, maar als je vatbaar bent voor de muzikale kunsten van Emma Kupa, en ik ben dat absoluut, wordt dit album steeds interessanter.
Er zijn tijden geweest waarin vrouwelijke singer-songwriters een curiositeit waren in de op dat moment nog vrijwel volledig door mannen gedomineerde muziekindustrie, maar tegenwoordig is dat gelukkig helemaal anders. Het betekent wel dat het momenteel lastig kiezen is voor liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters; een groep waartoe ik mezelf absoluut reken. Alleen de afgelopen week kon ik al kiezen uit minstens een handvol prima albums van jonge vrouwelijke singer-songwriters en dat kiezen was zeker niet makkelijk.
Bij beluistering van It Will Come Easier van Emma Kupa was ik er echter snel uit. De Britse singer-songwriter laat op haar tweede soloalbum immers een bijzonder eigen geluid horen en het is een geluid dat aangenaam schuurt.
Ik had nog nooit van Emma Kupa gehoord, maar ze draait al een tijdje mee en maakte deel uit van mij eveneens onbekende bands als Mammoth Penguins en Standard Fare. Met It Will Come Easier heeft de Britse muzikante een album gemaakt dat je makkelijk op het verkeerde been zet.
In de openingstrack van het album, overigens haar tweede album, solliciteert Emma Kupa nadrukkelijk naar een plekje binnen de grote groep vrouwelijke singer-songwriters in het indierock segment. Het is een vrij ruwe track met wat nonchalante en onvaste vocalen, al hoor je in het melodieuze refrein een vleugje Fleetwood Mac.
In de tweede track duikt een banjo op en hoor je dat Emma Kupa ook als folky uit de voeten kan, al klinkt haar bijzondere stem in een folky song wat atypisch. Het schuurt op een of andere manier wat en dat bevalt me wel.
It Will Come Easier put veel vaker uit de archieven van de folk, maar Emma Kupa klinkt anders dan anderen. In muzikaal opzicht hoor ik zo nu en dan raakvlakken met de muziek van de Britse singer-songwriter Kathleen Williams en ook in de stem van Emma Kupa hoor ik wat van deze Kathleen Williams, tot de vocalen wat onvaster klinken en toch weer een andere kant op schieten.
De zang van Emma Kupa strijkt, zeker bij eerste beluistering met enige regelmaat wat tegen de haren in, maar na enige gewenning vind ik de zang op het album even mooi als bijzonder. Het is bovendien zang die het album van Emma Kupa voorziet van een eigen geluid en dus van onderscheidend vermogen. Waar Britse folk me vaak net wat te braaf klinkt, hoor ik de bijzondere zang van Emma Kupa ook veel emotie en ook dat is wat mij betreft een pré.
Ook de instrumentatie op It Will Come Easier is absoluut onderscheidend. Emma Kupa verzamelde flink wat muzikanten om zich heen en tekent voor een geluid dat meerdere kanten op schiet en zeer gevarieerd wordt ingekleurd, onder andere met zeer uiteenlopende snareninstrumenten, strijkers en keyboards.
Ik kan me heel goed voorstellen dat lang niet iedereen gecharmeerd zal zijn van de stem van de Britse singer-songwriter en ook het wat bonte stijlen en klankenpalet zal mogelijk niet bij iedereen in de smaak vallen, maar ik vind het tweede soloalbum van Emma Kupa steeds leuker worden. In eerste instantie was ik vooral gecharmeerd van het eigenzinnige geluid op It Will Come Easier, maar iedere keer als ik naar het album luister valt er meer op zijn plek en hou ik nog wat meer van dit bijzondere album, dat absoluut schuurt, maar wel op aangename wijze. Erwin Zijleman
It Will Come Easier van Emma Kupa is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van haar label: https://fikarecordings.bandcamp.com/album/it-will-come-easier.
