Driver is mijn eerste kennismaking met de muziek van Adult Mom en het is een kennismaking die naar veel meer smaakt. De band uit upstate New York grossiert op haar derde album in bijzonder aangename popliedjes die in meerdere genres uit de voeten kunnen. Het album is hierdoor niet zo makkelijk in een hokje te duwen als de albums van de meeste soortgenoten van de band en valt ook nog eens op door een combinatie van persoonlijke teksten en voor de afwisseling eens niet aardedonkere klanken. Driver is een bijzonder aangenaam album, maar het is ook een persoonlijk album dat niet altijd de makkelijkste weg kiest. Een bijzonder aangename verrassing.
Adult Mom begon ooit als een soloproject van de Amerikaanse muzikant Stevie Knipe, maar is inmiddels een echte band. Dat laatste maakt het schrijven van deze recensie net wat eenvoudiger, want ik worstel nog wat met het gebruik van meervoud voor personen die zich, net als Stevie Knipe, als non-binair persoon zien. Het gebruik van de pluralis majestatis kan dus achterwege blijven in deze recensie, maar genoeg over grammatica en snel aandacht voor de muziek.
Adult Mom bracht de afgelopen jaren al twee albums uit, die me door het grote aanbod in het genre zijn ontgaan. Welk genre dat precies is, is overigens niet zo duidelijk, want het kan op Driver meerdere kanten op. In de openingstrack schuurt Adult Mom dicht tegen de Amerikaanse rootsmuziek van bijvoorbeeld Waxahatchee aan, maar de band rond Stevie Knipe kan ook opschuiven richting de indie-rock of indie-pop van Phoebe Bridgers en al haar soortgenoten.
Als Adult Mom zich in de laatste richting beweegt klinkt de muziek van de band vaak wel wat zonniger en hoor ik ook flarden van roemruchte bands als The Sundays, Edie Brickell & The New Bohemians en The Cranberries. Die associaties heb ik vooral vanwege de zang van Stevie Knipe, die beschikt over een zeer aangenaam en helder stemgeluid, maar die de songs op Driver ook met veel gevoel en expressie vertolkt.
Het zijn songs die makkelijk in het gehoor liggen en heerlijk melodieus zijn, wat van beluistering van Driver een bijzonder prettige ervaring maakt, zeker als het zonnetje uitbundig schijnt. Het is een ervaring die enigszins vergelijkbaar is met de ervaring die ik twee weken geleden had bij beluistering van het debuut van Claude, al zijn beide albums behoorlijk verschillend.
Driver klinkt zoals gezegd zonnig, maar net als op de eerdere albums van Adult Mom, die nog op de slaapkamer van Stevie Knipe in Purchase, New York, werden opgenomen, spelen in de teksten op het album de worstelingen van jong volwassenen een belangrijke rol. Het zijn worstelingen die een stuk heftiger zijn geworden door de corona pandemie en ook in de nabije toekomst liggen er nog wel wat grote problemen in het verschiet. Dat leidt wel eens tot op zijn minst licht deprimerende albums, maar Driver laat vooral bijzonder lekkere popliedjes horen, al trekken er incidenteel ook donkere wolken over.
Rolling Stone noemt het derde album van Adult Mom “A Coming-of-Age Indie-Pop Masterpiece” en daar kan ik me wel in vinden. Het is knap hoe de Amerikaanse band steeds weer iets anders maar altijd bijzonder fraai weet te klinken en ook iedere keer op de proppen komt met een popsong die je onmiddellijk wilt omarmen.
Adult Mom heeft het perfecte evenwicht gevonden tussen tijdloze en opvallend melodieuze popliedjes en popliedjes met inhoud en een bite. Dat evenwicht komt terug in de fraaie instrumentatie, in de prima zang en in de songs die aangenaam en aanstekelijk klinken, maar ook stekelig kunnen zijn.
Het aanbod in de genres waarin Adult Mom zich beweegt is momenteel idioot groot, maar met Driver moet de band uit Purchase, New York, zich makkelijk kunnen onderscheiden. Ik heb zelf wel wat albums in het genre laten liggen de afgelopen weken, maar dit album is er echt een om te koesteren. Erwin Zijleman
De muziek van Adult Mom is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://adultmom.bandcamp.com/album/driver.
