Bij de naam Garrison Starr moest ik flink graven in het verleden, maar uiteindelijk herinnerde ik me een paar uitstekende albums. De Amerikaanse muzikante is een tijd weg geweest, maar met het deze maand verschenen Girl I Used To Be ligt er weer een prima album. Het is een zeer persoonlijk album waarop de Amerikaanse singer-songwriter terugkeert naar haar bepaald niet makkelijke jeugd in het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Girl I Used To Be is in tekstueel opzicht een zwaar album, maar de rootsmuziek op het album is gloedvol en ligt lekker in het gehoor. Het is een geluid dat uitstekend past bij de uitstekende stem van Garrison Starr. Mooi dat ze terug is.
De Amerikaanse singer-songwriter Garrison Starr leverde halverwege de jaren 90 haar eerste EP af, maar trok voor het eerst mijn aandacht met het in 2002 verschenen Songs From Take Off To Landing, waarop ze indruk maakte met een mix van Amerikaanse rootsmuziek en lekker in het gehoor liggende pop en rock. Er volgden nog vier uitstekende albums, die wat meer opschoven richting de Amerikaanse rootsmuziek, maar helaas steeds minder aandacht trokken. Na Amateur uit 2012 werd het helemaal stil rond de Amerikaanse muzikante, tot ze deze maand weer opdook met Girl I Used To Be.
Garrison Starr heeft met Girl I Used To Be een zeer persoonlijk album gemaakt, dat teruggaat naar haar jeugd en dat afrekent met een aantal demonen uit deze jeugd. De Amerikaanse muzikante groeide op in Mississippi, in een gemeenschap waarin het geloof een belangrijke rol speelde. In deze streng gelovige gemeenschap was er geen ruimte voor de seksualiteit van Garrison Starr, die afweek van de geldende norm. Het heeft gezorgd voor de nodige littekens, die op Girl I Used To Be een voor een aan de oppervlakte komen.
Ik heb helaas maar weinig informatie over het nieuwe album van Garrison Starr kunnen vinden en zelfs de biografie op haar eigen website stopt een jaar of vijf geleden. Ik weet dan ook niet welke muzikanten zijn te horen op het nieuwe album en weet ook niet wie het produceerde. Ik weet evenmin waarom Garrison Starr zo lang geen nieuwe muziek heeft uitgebracht. De muziek op Girl I Used To Be moet daarom maar spreken en het is muziek die me heel goed bevalt.
Garrison Starr was in haar jongere jaren niet vies van rock, maar beperkt zich op Girl I Used To Be toch vooral tot Americana in de ruimste zin van het woord. Het nieuwe album van de Amerikaanse muzikante staat vol met gloedvolle Americana met vooral invloeden uit de folk en de country.
In de instrumentatie staan de gitaren centraal, maar het is ook een instrumentatie die de stem van Garrison Starr alle ruimte geeft. Het is een stem die het uitstekend doet in de Amerikaanse rootsmuziek, maar het is ook een stem die lekker rauw uit de hoek kan komen. Als Garrison Starr wat rauwer zingt hoor ik af en toe wel wat van Melissa Etheridge, maar ook voor vol gevoel gezongen songs vol invloeden uit de folk en country ben je bij de Amerikaanse muzikante aan het juiste adres.
Op haar vroege albums had Garrison Starr een goed gevoel voor lekker in het gehoor liggende popsongs en dat gevoel is ze zeker niet kwijtgeraakt, want naast sobere en intieme rootssongs biedt Girl I Used To Be ook ruimte aan lekker in het gehoor liggende songs, die hier en daar worden voorzien van wat extra invloeden als een vleugje gospel.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de muziek van Garrison Starr al lang was vergeten, mijn laatste herinnering was The Sound Of You And Me uit 2005. Desondanks riep haar naam direct goede herinneringen op. Het zijn herinneringen die worden bevestigd door het fraaie Girl I Used To Be, dat opvalt door de intieme en persoonlijke teksten en door een mooi en warm geluid, maar ook door een aansprekende stem en al even aansprekende songs. Het is inmiddels flink dringen in het genre dat Garrison Starr negen jaar geleden achter zich liet, maar ze verdient haar plekje met dit prima album nog steeds. Erwin Zijleman
