14 maart 2021

Etan Huijs - The Monochrome Veil

De Nederlandse muzikant Etan Huijs maakte in de herfst van 2018 indruk met zijn tweede album, maar album nummer drie is nog een paar klassen beter en imponeert 38 minuten lang
Ik heb met hooggespannen verwachtingen uitgekeken naar het derde album van Etan Huijs, die met The Secret Us behoorlijk wat indruk maakte. Het zijn verwachtingen die flink zijn overtroffen door The Monochrome Veil, dat vanaf de eerste noten een opvallend hoog niveau aantikt en dat ook niet meer los laat. De vaste band van Etan Huijs speelt ijzersterk, de productie van BJ Baartmans is uitermate trefzeker en dan zijn er ook nog eens de vele talenten van de singer-songwriter uit Venray, die in alle opzichten groei laat horen. The Monochrome Veil omarmt de invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek net wat nadrukkelijker, maar Etan Huijs heeft ook een eigen geluid behouden en het is een geluid waar hij verder mee kan.


The Monochrome Veil is het derde album van de Nederlandse singer-songwriter Etan Huijs. De muzikant uit Venray debuteerde precies vijf jaar geleden met The Battle Of Everything, dat me overigens maar matig wist te overtuigen. Het in de herfst van 2018 verschenen The Secret Us overtuigde me daarentegen volledig. 

Het is een album dat de lat hoog heeft gelegd voor het derde album van Etan Huijs, maar direct in de openingstrack van The Monochrome Veil hoor je dat het goed zit. Ghost Town is een track die opvalt door een mooi warm geluid, door een sterke productie, door een prachtige vrouwenstem en natuurlijk ook door de overtuigende zang van Etan Huijs zelf. Het is bovendien een sterke song met een mooi vleugje Amerikaanse rootsmuziek, dat ook op The Secret Us zo fraai betoverde. 

Etan Huijs maakte zijn derde album met zijn vaste band en deed voor de productie wederom een beroep op de gelouterde BJ Baartmans, die ook stevig bijdroeg aan de instrumentatie op het album. Etan Huijs zal geen enorm budget hebben gehad voor het maken van zijn derde album, zeker nu de inkomsten uit optredens al een jaar lang zijn weggevallen, maar The Monochrome Veil klinkt fantastisch. 

Het geluid is stemmig en gloedvol, maar weet ook steeds op te vallen met net wat andere klanken, met vaak een hoofdrol voor uiteenlopende snareninstrumenten, met hier en daar wat accenten van blazers, strijkers en een accordeon om het af te maken. 

Openingstrack Ghost Town is zoals gezegd een uitstekende start, maar met Josephine wordt het album nog wat mooier, al is het maar vanwege de wonderschone zang van Jori van Gemert, die de stem van Etan Huijs fraai weet te versterken, maar wat mij betreft ook zelf een onuitwisbare indruk maakt. 

Josephine laat goed horen dat Etan Huijs sinds The Secret Us verder is gegroeid als zanger en songwriter, want dit is een song die menig gelouterd rootsmuzikant graag zou hebben gemaakt en die nog wat extra glans krijgt door de prachtig klinkende blazers. Ook in tekstueel opzicht is overigens groei te horen, want vrijwel alle songs op het album vertellen mooie verhalen. 

The Monochrome Veil laat ook horen dat Etan Huijs een veelzijdiger muzikant is geworden. Het hoge niveau van de eerste twee tracks wordt vastgehouden in Arc, dat indruk maakt met meerstemmige countryrock van een niveau dat ik niet zo heel vaak hoor, en een fraai vervolg krijgt in Cautionary Tales, dat ook al associaties oproept met Crosby, Stills & Nash en The Eagles, met de prachtstem van Jori van Gemert als bonus. 

Je moet het maar durven als muzikant uit Venray, maar Etan Huijs draait er zijn hand niet voor om en blijft ook in de andere tracks op het album imponeren. Etan Huijs maakt ook dit keer geen geheim van zijn bewondering voor onder andere Johnny Cash en Leonard Cohen, maar The Monochrome Veil laat ook een wat duidelijker eigen geluid horen dat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek op knappe wijze vermengt met een vleugje pop en rock. 

Met zijn derde album moet Etan Huijs, mede dankzij zijn uitstekende band (met wat extra credits voor Jori van Gemert) en topproducer en muzikant BJ Baartmans, in Nederland potten kunnen breken, al is het maar vanwege de enorme populariteit van Danny Vera, maar het werkelijk uitstekende The Monochrome Veil beschikt wat mij betreft ook over internationale allure. Wat een knap album van deze Nederlandse muzikant. Erwin Zijleman

De muziek van Etan Huijs is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://etanhuijs.bandcamp.com.