05 september 2024

Wunderhorse - Midas

De Britse band Wunderhorse debuteerde aardig, maar zet reuzenstappen op het aanstekelijke Midas, dat zich weliswaar stevig heeft laten beïnvloeden door 90s indierock en grunge, maar dat ook verrassend fris klinkt
Er zijn van die gitaarplaten die direct goed zijn voor een glimlach, maar vervolgens al snel hopeloos verslavend blijken. Het zijn gitaarplaten die direct bij eerste beluistering bekend in de oren klinken en geen geheim maken van de bewondering voor grote bands uit het verleden, maar die ook iets toevoegen aan alles dat er al is en op een of andere manier eigentijds klinken. Midas van Wunderhorse is zo’n album. De Britse band neemt je direct bij de eerste noten mee terug naar de jaren 90, maar de tien songs op Midas zijn ook in het hier en nu zeer aansprekend. Midas bevat een serie geweldige songs, die fraai worden vertolkt, met de uitstekende zang van Jacob Slater als kers op de taart.



Leuk, maar niets nieuws onder de zon. Het was mijn conclusie toen ik in de herfst van 2022 het debuutalbum van de Britse band Wunderhorse beluisterde. Daar ben ik later wel wat op terug gekomen. Op Cub klonk Wunderhorse weliswaar als heel veel, met name Amerikaanse bands die de indierock van de jaren 90 kleur gaven, maar de popsongs van de Britse band bleven verrassend makkelijk hangen en waren bovendien aanstekelijk genoeg om keer op keer te vermaken. 

De band beschikte in de persoon van Jacob Slater bovendien over een uitstekende maar ook bijzondere zanger, die er voor zorgde dat Wunderhorse een stuk interessanter klonk dan al die andere bands die zich lieten inspireren door de indierock uit de jaren 90. Omdat het debuutalbum van Wunderhorse bij mij uiteindelijk toch wel in de smaak viel, was ik zeer nieuwsgierig naar de volgende stap van de Britse band en die is deze week verschenen. 

Voor het opnemen van Midas verruilde Wunderhorse het Verenigd Koninkrijk tijdelijk voor de Verenigde Staten. Midas werd opgenomen in de studio in Minnesota, waar Nirvana ooit haar album In Utero opnam. Wunderhorse werd in de VS bijgestaan door de gerenommeerde producer Craig Silvey, die onder andere albums van The Rolling Stones, R.E.M., Portishead, Florence + The Machine, Julien Baker en Arcade Fire op zijn cv heeft staan. Of het aan de studio ligt weet ik niet, maar Midas laat wat mij betreft flink wat echo’s van Nirvana horen. 

Wunderhorse heeft het indierock geluid van haar debuutalbum verrijkt met flink wat invloeden uit de grunge en is er net als Nirvana aan het begin van de jaren 90 in geslaagd om songs te schrijven die zowel heftig en ruw als aanstekelijk en toegankelijk klinken. Ik denk dat Nirvana er een gevaarlijke concurrent bij had gekregen wanneer Midas in de eerste helft van de jaren 90 was verschenen, maar we zijn inmiddels ruim dertig jaar verder. 

Toch vind ik het tweede album van Wunderhorse geen album dat dertig jaar te laat is gemaakt. De Britse band citeert weliswaar veelvuldig uit de indierock en de grunge uit de jaren 90, waarbij zeker niet alleen invloeden van Nirvana te horen zijn, maar de songs op Midas zijn ook tijdloos te noemen. 

Vergeleken met het debuutalbum van de band klinkt Midas een stuk beter en volwassener. Het jonge honden geluid van Cub is vervangen door een vaak zorgvuldiger opgebouwd geluid met fraaie spanningsbogen en een goede balans tussen aanstekelijke riffs en meer atmosferische passages. De songs op Midas zijn interessanter en catchier dan de songs op het vorige album van de band en het klinkt allemaal ook een stuk beter, maar de ster van de band blijft Jacob Slater die met veel bravoure maar ook met veel gevoel zingt. 

De zang van Jacob Slater voorziet het geluid van de band van net dat beetje extra dat nodig is om op te vallen en van Wunderhorse een interessante band te maken en van Midas een memorabel album. Natuurlijk klinkt Midas van Wunderhorse als een album dat met minstens één been in de jaren 90 is blijven steken en dat schatplichtig is aan meerdere grote bands uit dit decennium, maar wat klinkt het allemaal lekker, zeker wanneer, net als bij mij, 90s indierock en grunge een bijzondere plek in het hart heeft gekregen. Ik hoor de laatste tijd persoonlijk veel te weinig echt goede gitaarplaten, maar Midas van Wunderhorse is er absoluut een en het album wordt vooralsnog alleen maar beter en verslavender. Erwin Zijleman

De muziek van Wunderhorse is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse band: https://wunderhorse.bandcamp.com/album/midas.


Midas van Wunderhorse is verkrijgbaar via de Mania webshop: