Ik kon niet zo heel veel met de vorige albums van FKA twigs en had het deze week verschenen EUSEXUA daarom ook geen prominente plek gegeven op het stapeltje nieuwe albums, maar het nieuwe album van de Britse muzikante is een hele aanstekelijke maar ook hele interessante popplaat. Het is een popplaat die een paar keer met veel enthousiasme en energie de dansvloer op gaat, maar FKA twigs maakt op EUSEXUA ook tijdloze popmuziek en schuwt bovendien het experiment niet. Een aantal songs op het album liggen bijzonder lekker in het gehoor, terwijl een aantal andere songs net wat meer aandacht vragen, maar hoe vaker je naar het nieuwe album van FKA twigs luistert, hoe beter het wordt.
Ik ben zeker niet vies van pure pop, maar ondanks vele pogingen wilde het vorig jaar zo uitvoerig geroemde brat van Charli XCX, dat uiteindelijk nogal wat aansprekende jaarlijstjes aanvoerde, mij maar niet overtuigen en dat doet het albums overigens nog steeds niet. Ik had in het verleden hetzelfde met de muziek van de eveneens Britse popster FKA twigs, maar het deze week verschenen EUSEXUA gaat er bij mij in als koek.
Het alter ego van Tahliah Debrett Barnett heeft met EUSEXUA een album afgeleverd dat aan de ene kant modern klinkt, maar aan de andere kant ook doet denken aan popalbums uit het verleden. Die popalbums uit het verleden werden met name gemaakt door Madonna en zeker het album Ray Of Light uit 1998 lijkt een belangrijke inspiratiebron te zijn geweest voor het nieuwe album van FKA twigs.
Dat ligt vooral aan de elektronica die op het album is te horen. Die elektronica, op Ray Of Light van de hand van producer William Orbit, klonk op Ray Of Light hypermodern, maar op EUSEXUA heeft de elektronica deels een wat nostalgische vibe. FKA twigs is zeker niet in het verleden blijven hangen, want de elektronica op EUSEXUA klinkt zeker niet een album lang nostalgisch, maar bij vlagen ook hypermodern of zelfs futuristisch.
De Britse popster kon voor haar nieuwe album een beroep doen op een blik bekende producers. Vooral producers in de dance scene overigens, waardoor de meeste namen mij niet zoveel zeggen. Persoonlijk heb ik een duidelijke voorkeur voor de keuze van slechts één producer, want de consistentie is op EUSEXUA wel eens afwezig door de duidelijke voorkeuren van de verschillende producers.
FKA twigs heeft een album gemaakt dat absoluut een puur popalbum mag worden genoemd, maar vergeleken met de andere grote popalbums van de afgelopen jaren beweegt EUSEXUA zich in een aantal gevallen wat nadrukkelijker richting de dansvloer. Dat sluit niet altijd aan op mijn smaak, maar gelukkig worden de uitstapjes richting de dansvloer afgewisseld met experimentelere en meer pop getinte tracks.
Hier en daar hoor je songs die Madonna 25 jaar geleden graag gemaakt zou hebben, maar EUSEXUA bevat ook een aantal meer ingetogen tracks met veel subtielere klanken en mooie of juist vervormde vocalen van de Britse muzikante. Waar ik me bij het laatste album van Charli XCX maar blijf afvragen wat er zo bijzonder is aan de songs op het album, is dat me bij de songs van FKA twigs direct duidelijk.
EUSEXUA is een moderne popplaat die een beetje nostalgie niet schuwt, maar het is ook een popplaat die de fantasie bijna oneindig prikkelt. Hele mooie en sfeervolle passages kunnen zo maar omslaan in passages met ruwe en vervormde klanken en een hopeloos aanstekelijk popliedje kan zomaar omslaan in flink wat experiment of in een track die je ruw de dansvloer op sleurt.
Het ene moment hoor je Madonna, het volgende moment Kate Bush, maar uiteindelijk hoor je vooral FKA twigs. EUSEXUA is niet zo’n popalbum waarop ik echt bijna alles goed vind, zoals op het album van Billie Eilish uit 2024 of Chapell Roan uit 2023, want daarvoor beweegt FKA twigs zich ook wel wat buiten mijn comfort zone, maar de meeste tracks op het album zijn erg goed en het aantal tracks dat ook bij mij de fantasie prikkelt groeit bij iedere keer dat ik het album hoor. EUSEXUA is de eerste grote popplaat van 2025. Erwin Zijleman
EUSEXUA van FKA twigs is verkrijgbaar via de Mania webshop: