Countrymuziek uit Austin, Texas, klinkt over het algemeen anders dan countrymuziek uit Nashville, Tennessee. De muziek van Page Plaisance klinkt nog wat anders, want je hoort op Louisiana Lonely dat ze aan de oevers van de Mississippi is opgegroeid. Het levert een wat traditioneler klinkend Amerikaans rootsalbum op met veel country en een vleugje soul. Page Plaisance heeft een geweldige band om zich heem verzameld, die zorgt voor flink wat muzikaal vuurwerk. Het past prachtig bij de krachtige stem van de Amerikaanse muzikante, die een ander geluid tegenover alle countrymuziek uit Nashville zet. Louisiana Lonely van Page Plaisance is een uitstekend debuutalbum dat naar veel meer smaakt.
Het debuutalbum van de Amerikaanse singer-songwriter Page Plaisance verscheen afgelopen zomer al, maar ik kwam het album pas op het spoor toen het deze week opdook in een nieuwsbrief van Angela Backstrom, een promotor van Amerikaanse rootsmuziek, waarin de openingstrack van het album wordt aangeprezen. Highway 65 is inderdaad een geweldige track, die goed laat horen wat Page Plaisance in huis heeft.
Page Plaisance werd geboren in Louisiana en groeide op in een boerderij aan de oevers van de Mississippi. Haar muzikale geluk zocht ze echter in Austin, Texas, waar ze twee jaar geleden haar eerste EP uitbracht. De Amerikaanse muzikante heeft de oevers van de Mississippi misschien achter zich gelaten, maar op haar debuutalbum Louisiana Lonely klinkt haar geboortegrond nog nadrukkelijk door.
Page Plaisance maakt op haar debuutalbum wat traditioneler klinkende Amerikaanse rootsmuziek met onder andere invloeden uit de country, de soul en de honky tonk. In muzikaal opzicht is het smullen vanwege het werkelijk fantastische gitaarwerk op het album, dat Louisiana Lonely voorziet van soul, en het al even goede vioolspel, dat de country naar binnen haalt in de songs van Page Plaisance.
Ook met het pianospel op het album is overigens niets mis en ook de ritmesectie verdient een compliment. De muziek van de muzikante uit Austin, die verder wordt verrijkt met een greep uit instrumenten die binnen de Amerikaanse rootsmuziek een voorname rol spelen, klinkt wat traditioneler dan de muziek die in Nashville wordt gemaakt en hoewel ik zeker niet vies ben van wat moderner klinkende countrymuziek of countrypop, viel ik direct als een blok voor het geluid op het debuutalbum van Page Plaisance.
De gitaren en de viool vechten song na song prachtige duels uit, maar Louisiana Lonely is ook voorzien van een warm en wat broeierig geluid, dat de verzengende hitte in het diepe zuiden van de Verenigde Staten uit de speakers laat komen. Volgens Spotify heeft de mij onbekende Texaanse muzikant Jonathan Tyler het album geproduceerd en die heeft knap werk geleverd, want Louisiana Lonely klinkt echt heel mooi, zeker wanneer ook nog wat ruimtelijk klinkende lagen worden toegevoegd aan de songs.
Wie de muzikanten op het album zijn kan ik helaas niet direct vinden, maar de gitarist op het album is een held. In muzikaal opzicht is het debuutalbum van Page Plaisance dik in orde, maar ook haar songs zijn zeer aansprekend. Het zijn songs die direct een warm gevoel geven, maar het zijn ook songs die mooier worden wanneer je ze vaker hoort. Het zijn songs die ook een halve eeuw geleden gemaakt hadden kunnen zijn, maar Louisiana Lonely klinkt zeker niet achterhaald.
Over de stem van Page Plaisance heb ik het nog niet gehad en ook die spreekt zeer tot de verbeelding. Het is een krachtige maar ook mooie stem, die uitstekend gedijt in de net wat traditioneler klinkende Amerikaanse rootsmuziek die de singer-songwriter uit Austin maakt. Page Plaisance gooit haar ziel en zaligheid in de zang op haar debuutalbum, zoals de grote countryzangeressen dat in het verleden deden, en het is bij mij in meerdere songs goed voor kippenvel. Er is nog maar heel weinig geschreven over Louisiana Lonely van Page Plaisance, maar het is echt een fantastisch album. Erwin Zijleman