In de eerste maanden van 2024 verscheen Mawja van Aziza Brahim. Het is de opvolger van het vijf jaar oude Sahari, dat ik destijds een interessant album vond. Op dat album koos Aziza Brahim immers haar eigen weg binnen de woestijnblues en dat doet ze ook weer op Mawja. De muzikante die opgroeide in een Algerijns vluchtelingenkamp liet zich in muzikaal opzicht jarenlang inspireren door alles wat uit haar radio kwam en deze invloeden zijn op subtiele wijze verwerkt in haar muziek. Het is muziek die je absoluut recht doet met het etiket woestijnblues, maar Aziza Brahim geeft een bijzondere draai aan het genre dat de afgelopen jaren helaas wat eenvormig is geworden.
Vorige week roemde ik al het jaarlijstje met albums uit het hokje wereldmuziek, dat me dit jaar het werkelijk prachtige album van de Franse band Orange Blossom opleverde. Het was de tweede keer dat ik een album van Orange Blossom uit dit unieke jaarlijstje haalde en ook Aziza Brahim kwam ik hierin al eerder tegen.
Haar vorige album Sahari besprak ik in 2019 en beschreef ik destijds als een bijzondere cocktail van woestijnblues en Spaanse flamenco. De muziek op Sahari was bovendien het leven van Aziza Brahim in een notendop. Aziza Brahim behoort tot het woestijnvolk Sahawari, dat een deel van de Westelijke Sahara bewoonde, maar bruut werd onderworpen door de Marokkaanse regering, die het gebied al vele decennia bezet. Aziza Brahim groeide daarom op in een Algerijns vluchtelingenkamp, maar verbleef ook op Cuba en vestigde zich uiteindelijk in Spanje.
De muzikale wortels van haar voorouders kreeg ze mee in het Algerijnse vluchtelingenkamp, maar ze werd ook gevormd door de radio, die muziek uit alle windstreken aandroeg. Het zijn invloeden die Aziza Brahim allemaal, zei het vaak op subtiele wijze, verwerkt in haar muziek. Het zorgde ervoor dat Sahari vijf jaar geleden zeker geen dertien in een dozijn woestijnblues album was en ook het aan het begin van 2024 verschenen Mawja is dat niet.
Met name in de zang, het gitaarwerk en de ritmes hoor je de invloeden uit de woestijnblues, die aan het begin van het millennium op de kaart werd gezet door Tinariwen, een band die overigens ook ontstond in een Algerijns vluchtelingenkamp. De ritmes, die volgens Aziza Brahim zelf zijn geïnspireerd door de muziek van The Clash die ze in haar jonge jaren op de radio hoorde, geven de muziek op Mawja een bezwerend maar ook rustgevend karakter en de ritmes vormen bovendien de basis waarop de zang rust.
Aziza Brahim beschikt over een mooie stem, die wat gevarieerder klinkt dan gebruikelijk in het genre, waardoor Mawja zich wat mij betreft vrij makkelijk weet te onderscheiden van de veelheid aan muziek in het genre en ook wat toegankelijker klinkt. Het album past redelijk goed in het hokje woestijnblues, al is het maar vanwege het geweldige gitaarwerk, dat voor een belangrijk deel verantwoordelijk is voor het succes van het genre, maar Aziza Brahim geeft ook een eigen touch aan haar muziek.
Hier en daar hoor je net wat meer blues of klinkt haar muziek nog wat psychedelischer dan gebruikelijk in het genre, maar ook subtiele invloeden uit de flamenco en de Cubaanse en Caraïbische muziek hebben hun weg gevonden naar de veelkleurige songs van Aziza Brahim.
Mawja is een album dat niet direct past in de Nederlandse en dit jaar opvallend grauwe winter, want de klanken op het nieuwe album van Aziza Brahim zijn vooral warm of zelfs snikheet. Alle reden dus om de gordijnen te sluiten en de thermostaat wat hoger te draaien, waarna de songs op Mawja toch opeens verassend goed tot hun recht komen.
Ik ben het afgelopen jaar wat uitgekeken geraakt op de woestijnblues, waardoor ik de meeste albums in het genre, inclusief het album dat in heel veel jaarlijstjes opduikt en dat ik later vandaag bespreek, tot dusver heb laten liggen, maar Mawja van Aziza Brahim vond ik eigenlijk direct aansprekend, net als het alweer bijna vergeten Sahari van vijf jaar geleden. Erwin Zijleman
De muziek van Aziza Brahim is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de muzikante uit de Westelijke Sahara: https://azizabrahim.bandcamp.com/album/mawja.