Albums van Ringo Starr kon ik de afgelopen decennia meestal met een gerust hart laten liggen, want bijzonder vond ik ze geen van allen. Op zijn nieuwe album Look Up klinken de songs van de Britse muzikant echter verrassend goed. Look Up is een album met veel invloeden uit de countrymuziek, maar het gitaarwerk is vaak lekker stevig en Ringo Starr maakt ook geen geheim van het feit dat hij in de jaren 60 in een populair bandje speelde. De Britse muzikant op leeftijd is verrassend goed bij stem, maar combineert zijn zang ook fraai met een aantal mooie vrouwenstemmen uit de Amerikaanse rootsmuziek. Het levert een uitstekend album op, dat behoort tot de allerbeste albums van de ex-Beatle.
Wanneer het gaat om het solowerk van de vier leden van The Beatles heb ik met afstand het minst met de albums die Ringo Starr na het uiteenvallen van Britse band maakte. Van de flinke stapel albums die de voormalige drummer van The Beatles heeft gemaakt vond ik tot voor kort eigenlijk alleen Ringo uit 1973 de moeite waard.
Het album met de geweldige single Photograph doet in kwalitatief opzicht niet heel veel onder voor de soloalbums die Paul McCartney, John Lennon en George Harrison in dezelfde periode maakten en deed er ook in commercieel opzicht niet voor onder. Alle albums die Ringo Starr na Ringo maakte, al dan niet met zijn All-Star Band, vond ik echter een stuk minder interessant. Door filmpjes met drumcovers op Instagram en YouTube ben ik de drummer Ringo Starr het afgelopen jaar wel veel meer gaan waarderen, maar ik ging er tot een paar dagen geleden van uit dat ik het deze week verschenen Look Up best kon laten liggen.
Op zijn nieuwe album verklaart Ringo Starr de liefde aan de countrymuziek. Dat is op zich geen nieuws, want dat deed hij al een paar keer eerder, bijvoorbeeld op het in 1970 in Nashville opgenomen Beaucoups of Blues, maar de vorige keren was ik er niet echt van onder de indruk (al is het album uit 1970 eigenlijk best aardig). Look Up vind ik echter een geweldig album.
Op Look Up werkt Ringo Starr samen met muzikant en topproducer T-Bone Burnett, die ook de meeste songs voor het album schreef. T-Bone Burnett haalde bovendien een aantal aansprekende muzikanten naar de studio, onder wie Billy Strings, Molly Tuttle, Lucius, Larkin Poe en Alison Krauss.
In de openingstrack horen we naast Ringo Starr vooral Billy Strings en hoewel Breathless ontegenzeggelijk invloeden uit de countrymuziek bevat, klinkt het ook als een track die zomaar op een van de albums van The Beatles had kunnen staan. Het snarenwerk van Billy Strings mag er zoals gewoonlijk zijn, maar ook het drumwerk van Ringo Starr valt in positieve zin op, net als zijn zang die verrassend goed klinkt.
In veel tracks op het album laat de ex-Beatle zich in vocaal opzicht begeleiden door de vrouwenstemmen van Molly Tuttle, Lucius, Larkin Poe en Alison Krauss en dat zijn stemmen die me dierbaar zijn. De combinatie met de stem van Ringo Starr pakt verrassend goed uit en tilt de zang van de ex-Beatle flink op.
Ook de combinatie van invloeden uit de country, wat steviger gitaarwerk en toch ook wat Beatlesque ingrediënten werkt song na song uitstekend. Ik had op veel van de vorige albums van Ringo Starr het gevoel dat hij vooral voor zijn plezier wat muziek aan het maken was, maar op Look Up klinkt de inmiddels 84 jaar oude muzikant opvallend geïnspireerd en gedreven.
Waar een jonge Ringo Starr 55 jaar geleden op Beaucoups of Blues nog probeerde te klinken als een muzikant uit Nashville, klinkt hij op Look Up als een ex-Beatle die zijn liefde voor de countrymuziek op subtiele wijze verwerkt in songs die ook zeker klinken als Ringo Starr songs.
Ringo Starr maakte na het uit elkaar vallen van The Beatles heel veel albums, maar het deze week verschenen Look Up is beter dan vrijwel al deze albums en moet wat mij betreft alleen Ringo nog voor zich dulden, maar het nieuwe album van de Britse muzikant is nog zeker niet uitgegroeid. Look Up is voor mij een enorme en zeer aangename verrassing. Erwin Zijleman
