In de tweede helft van de jaren 90 verschenen meerdere albums die het nieuwe etiket neo-psychedelica kregen opgeplakt. In 1998 werd het mooiste album in dit genre wat mij betreft gemaakt door Mercury Rev. Deserter’s Songs volgde op een meesterwerk van Spiritualized uit 1997 en ging vooraf aan het beste album van The Flaming Lips uit 1999. Mercury Rev betoverde op haar beste album met prachtige orkestraties en sprookjesachtige klanken, die de ene keer vorm kregen in breed uitwaaiende klankentapijten en de volgende keer in verrassend toegankelijke popsongs. De band uit New York wist bij mij lang niet altijd de juiste snaar te raken, maar op Deserter’s Songs valt echt alles op zijn plek.
De Amerikaanse band Mercury Rev bestaat inmiddels ruim 35 jaar en heeft twaalf studioalbums op haar naam staan. De afgelopen jaren is de band een flink stuk minder productief dan in haar beginjaren, waardoor de pauzes tussen de albums steeds langer worden. Het dit jaar verschenen Born Horses verscheen na een stilte van vijf jaar.
Ik besprak op de krenten uit de pop tot dusver slechts één album van de band uit New York. Het album Bobbie Gentry's The Delta Sweete Revisited uit 2019 kwam voor mij bijna zes jaar geleden precies op het juiste moment. Ik had via de prachtige box-set The Girl From Chickasaw County kennis gemaakt met het werk van Bobbie Gentry en ook de versies van haar songs die Mercury Rev, samen met flink wat aansprekende gastzangeressen, had gemaakt vond ik prachtig.
Over de andere albums die Mercury Rev tijdens het bestaan van de krenten uit de pop maakte was ik veel minder te spreken. Het vorig jaar verschenen Born Horses vind ik op zich wel een interessant en bij vlagen aardig album, maar ik mis de magie van een aantal van de vroegere albums van de Amerikaanse band.
Wanneer ik het oeuvre van Mercury Rev bekijk, zijn er twee albums die er voor mij uit springen: All Is Dream uit 2001 en vooral Deserter’s Songs uit 1998. Dat laatste album was ook mijn eerste kennismaking met het werk van de band. De eerste track die ik van het album hoorde is het sprookjesachtige Endlessly, dat niet zou misstaan als de muzikale omlijsting van een attractie in de Efteling.
Veel tracks op Deserter’s Songs op het album hebben een sprookjesachtig karakter. Dat is deels de verdienste van de rijke orkestraties, waarvoor de nodige strijkers en blazers werden ingeschakeld. Deze orkestraties worden op Deserter’s Songs gecombineerd met zweverige synths, waaronder de Mellotron, waarna de zingende zaag het muzikale palet van Mercury Rev nog wat verder vergroot.
De muziek op Deserter’s Songs doet hier en daar bijna klassiek aan, maar sluit ook aan bij de neo-psychedelica zoals die aan het eind van de jaren 90, onder andere door de band The Flaming Lips, werd gemaakt. Het leverde in 1998 een album vol muzikale verleiding op en bovendien een album waarbij het heerlijk dagdromen was.
De fraaie klanken contrasteren prachtig met de stem van Jonathan Donahue. Het is een stem die niet bij iedereen in de smaak valt (voor een ieder die het echt niet trekt is er ook een instrumentale versie van Deserter's Songs), maar ik vind de onvaste zang wel wat hebben. De zang zorgt er bovendien voor dat Deserter’s Songs af en toe wel wat aan Pink Floyd doet denken. De songs van Mercury rev hebben op Deserter's Songs ook wel iets Beatlesque overigens.
De bijzondere klanken werden in 1998 prachtig geproduceerd door de legendarische Dave Fridmann, die op vrijwel hetzelfde moment ook werkte aan The Soft Bulletin van The Flaming Lips, een album dat in 1999 nog net wat hoger scoorde in de jaarlijstjes dan Deserter’s Songs van Mercury Rev in 1998.
De muziek van Mercury Rev is bij mij de afgelopen 25 jaar wat uit beeld geraakt, maar na de herontdekking van Deserter’s Songs ben ik toch weer in de ban van dit bijzondere album. Het is een album dat je mierzoet of sprookjesachtig mooi vind en ik behoor ook ruim 26 jaar na de oorspronkelijke release nog altijd bij de tweede groep.
Mercury Rev zou het niveau van Deserter’s Songs helaas niet meer benaderen laat staan overtreffen, maar het blijft een interessante band, die ook voor Deserter’s Songs een aantal prima albums maakte, die ik pas deze week voor het eerst heb gehoord. Ik ga Born Horses er toch ook nog eens bij pakken. Erwin Zijleman
De muziek van Mercury Rev is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://mercuryrev.bandcamp.com/album/deserters-songs.