12 januari 2025

Review: Roy Orbison - Black & White Night (1989)

Roy Orbison zat halverwege de jaren 80 in een diep dal, maar dankzij vele muzikale vrienden kreeg de Amerikaanse muzikant de comeback die hij verdiende, wat met Black & White Night een prachtig livealbum opleverde
Toen het Roy Orbison in 1988 eindelijk weer eens voor de wind ging, maakte een hartaanval veel te vroeg een einde aan het leven van de legendarische zanger. Voor zijn dood was er nog wel de comeback met het album Mystery Girl, met de gelegenheidsband The Traveling Wilburys en met het fantastische livealbum Black & White Night. De concertregistratie is er een die de magie van het optreden heeft weten te vangen en dat lukt lang niet altijd. Natuurlijk is er een hoofdrol voor de fascinerende stem van Roy Orbison, maar de Amerikaanse muzikant stond ook nog eens op de planken met een wereldband en achtergrondkoortjes met alleen maar wereldsterren.



De Amerikaanse muzikant Roy Orbison dook aan het eind van de jaren 50 op bij het prestigieuze Sun Records. Hij zag er niet uit als de gemiddelde rock ’n roll ster van dat moment, maar trok wel direct de aandacht met zijn fascinerende en bijzonder mooie stem. Het leverde in de eerste helft van de jaren 60 een flink aantal hits op, waaronder Only The Lonely, Crying, In Dreams, It’s Over, Dream Baby en Oh Pretty Woman. 

Roy Orbison kon in de jaren 70 en vroege jaren 80 teren op zijn oude successen, maar toen hij werd getroffen door een ongekende opeenstapeling van persoonlijke misère, zat hij halverwege de jaren 80 financieel en emotioneel aan de grond. Een plekje op de soundtrack van de David Lynch film Blue Velvet zette de Amerikaanse muzikant met de donkere zonnebril en het bijzondere kapsel weer op de kaart, waarna producer en muzikant T-Bone Burnett zich over hem ontfermde. 

Roy Orbison dook vervolgens met George Harrison, Bob Dylan, Tom Petty en Jeff Lynne op in The Traveling Wilburys en maakte niet veel later met laatstgenoemde het album Mystery Girl, een van zijn beste albums. Roy Orbison kon helaas niet genieten van het hernieuwde succes, want hij overleed voordat Mystery Girl begin 1989 verscheen. 

Mystery Girl is me zeer dierbaar, maar het ook in 1989 postuum verschenen Black & White Night is me nog net wat dierbaarder. De in 1987 opgenomen concertregistratie bevat vooral oud materiaal, maar met het fantastische The Comedians maakt ook het prijsnummer van Mystery Girl deel uit van de setlist. 

Black & White Night werd net iets meer dan een jaar voor de dood van Roy Orbison opgenomen, maar de Amerikaanse zanger verkeert op het album in vocaal opzicht in topvorm. De zang op het album is weergaloos, waardoor de live-versies van de oude hits van Roy Orbison wat mij betreft nog beter klinken dan de originele studioversies. 

Ook in muzikaal opzicht staat het album als een huis. Dat kan ook bijna niet anders, want Roy Orbison kreeg op het podium gezelschap van de legendarische TCB Band, in de jaren 70 de band van Elvis Presley, die vooral in de wat meer rock ’n roll getinte songs op het album de pannen van het dak speelt en laat horen dat de ritmesectie van de band in de jaren 70 niet voor niets werd geroemd. 

Ook voor de koortjes kon Roy Orbison een beroep doen op grootheden, want in de achtergrondkoortjes op Black & White Night duiken onder andere Bruce Springsteen, Tom Waits, Elvis Costello, Jackson Browne, JD Souther, k.d. lang, Jennifer Warnes en Bonnie Raitt op. De nodige strijkers zorgen voor de extra melancholie in de vaak wat weemoedige songs van de Amerikaanse muzikant. 

Het is allemaal prachtig opgenomen en ook de fantastische sfeer in de zaal is goed gevangen, wat van Black & White een zeer geslaagde live-registratie maakt. Ik luister momenteel nauwelijks meer naar live-albums, maar Black & White Night is zo’n zeldzaam live-album dat iets toevoegt aan de studioversies van songs. 

Na Black & White Night met vooral de oude hits van Roy Orbison verdient ook Mystery Girl de aandacht, want dat album laat horen dat de Amerikaanse muzikant tot zijn dood een zeer getalenteerd songwriter en een fantastische zanger was. Het blijft prachtig dat Roy Orbison aan het eind van zijn leven weer in de schijnwerpers stond, maar het was mooi geweest als hij er wat langer van had kunnen genieten en veel ouder was geworden dan slechts 52 jaar. Erwin Zijleman


Black & White Night van Roy Orbison is verkrijgbaar via de Mania webshop: