Anna Tivel maakte vorig jaar diepe indruk met de songs op het prachtige The Question, waarvan de uiterst sobere ruwe versies al minstens even mooi en indrukwekkend zijn
Noem het een live-album of noem het een verzameling demo’s. The Question (Live And Alone) moet gezien worden als een extraatje, maar het is wel een verrassend fraai extraatje. Het is een extraatje met ruwe en uiterst sobere versies van de songs van het jaarlijstjes album van Anna Tivel, maar ook in deze ruwe en sobere vorm komt de kracht van de songs en de stem van de Amerikaanse singer-songwriter genadeloos aan de oppervlakte. En omdat het album toch anders klinkt dan het album van vorig jaar en zo uit een ver verleden had kunnen komen, heeft deze nieuwe extra release nog artistieke meerwaarde ook.
Anna Tivel had de songs van The Question het liefst het hele jaar door op het podium vertolkt, maar het corona virus gooide roet in het eten. Via The Question (Live And Alone) kun je alsnog horen hoe de songs van het album live klinken.
Het bijzondere aan het nieuwe album van Anna Tivel is overigens niet zozeer dat de songs live zijn opgenomen, maar dat het gaat om de versies van de songs van The Question die zijn opgenomen voordat Anna Tivel de studio in ging om de definitieve versies op te nemen. Je zou The Question (Live And Alone) daarom ook een verzameling demo’s kunnen noemen, al wekt dat misschien weer de indruk dat we te maken hebben met probeersels en half afgemaakte songs, wat niet het geval is.
Anna Tivel vertolkt de songs van haar album van vorig jaar dit keer in haar uppie, wat betekent dat we het moeten doen met haar akoestische gitaar en haar stem. Toch is het verschil met de originele versie van het album niet heel erg groot. De originele versie van The Question was te typeren als ingetogen, terwijl deze nieuwe versie best uiterst ingetogen mag worden genoemd.
Toch was de instrumentatie op The Question een van de sterke punten van het album. De bijdragen van de akoestische gitaar kregen op het originele album gezelschap van een subtiel spelende ritmesectie en fraaie accenten van onder andere gitaren, strijkers en elektronica. De nu uitgebrachte versie van het album is er een zonder opsmuk. Eigenlijk draait alles om de stem van Anna Tivel. Het is een prachtige stem vol emotie en doorleving en het is een stem die door de uiterst sobere instrumentatie alleen maar aan kracht lijkt te hebben gewonnen.
Ook de schoonheid van de songs van Anna Tivel blijft behouden in de sobere setting. The Question noemde ik vorig jaar een album dat raakvlakken heeft met de muziek van onder andere Edie Brickell, Suzanne Vega, Laura Veirs en Sophie Zelmani, maar steviger verankerd is in de Amerikaanse rootsmuziek en bovendien raakt aan de Amerikaanse folk en Laurel Canyon singer-songwriter muziek uit de jaren 60 en 70. Door de spaarzame instrumentatie hebben invloeden uit de Laurel Canyon en de Amerikaanse folk aan kracht gewonnen. The Question (Live And Alone) klinkt als een vergeten klassieker uit vervlogen tijden en het is een klassieker die zich vanaf de eerste noten stevig opdringt.
Op voorhand had ik nog wel wat twijfels over de meerwaarde van deze nieuwe release van Anna Tivel, maar ik vind de sobere en ruwe versies van de songs van The Question vooralsnog alleen maar mooier en indringender worden. De wat rijker ingekleurde versie zal ik uiteindelijk vaker beluisteren, maar ook deze ruwe versies van de prachtsongs van The Question hebben absoluut meerwaarde en laten op net wat andere wijze horen wat een getalenteerd zangeres en songwriter Anna Tivel is. Erwin Zijleman
De muziek van Anna Tivel is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://annativel.bandcamp.com.