Drab City combineert op haar debuut 1001 invloeden en komt op de proppen met songs vol zwoele verleiding maar ook songs vol verrassing
Het valt niet mee om de muziek van het Amerikaanse duo Drab City in een hokje te duwen, maar dat hoeft ook helemaal niet. Good Songs For Bad People is de soundtrack van een mooie zomerdag, maar het is ook de soundtrack van een aardedonkere nacht. Drab City klinkt als Portishead dat in de jaren 70 op een Franse filmset is beland, maar het klinkt ook als een band die alleen maar uit het heden kan komen. Aan de ene kant is het zwoel en verleidelijk, aan de andere kant ongrijpbaar en onnavolgbaar. Het levert een album op dat de zon omarmt, maar dat de fantasie voorlopig ook nog wel even blijft prikkelen.
Drab City is een duo uit San Francisco (en soms Berlijn) dat bestaat uit Christopher Dexter Greenspan, ook bekend als oOoOO, en Asia, die muziek maakt onder de naam Islamiq Grrrls. Samen maakten ze al eens een album onder de naam Faminine Mystique, maar nu is er dan het debuut van Drab City.
Na de korte openingstrack is de muziek op het debuut van Drab City weliswaar grijpbaar, maar in een hokje te duwen is het niet of nauwelijks. De muziek op Good Songs For Bad People past deels in het hokje elektronica, maar is ook jazzy en experimenteel en ook met triphop, hiphop, Franse Filmmuziek, dreampop, dub en zeker ook psychedelica doe je de muziek van het Californische duo recht. En er is vast nog veel meer, want de muziek van Drab City laat iedere keer weer nieuwe dingen horen.
Het debuut van Drab City is al even lastig te plaatsen in de tijd. Het ene moment waan je je op de set van een Franse film uit de jaren 60 of 70, maar Drab City maakt ook muziek die alleen maar uit het heden kan stammen. Het doet me meer dan eens denken aan de muziek van Portishead, maar dan wat minder zwaarmoedig en wat organischer. Maar niet veel later zijn alle herinneringen aan Portishead vervlogen en ben je in de hoogtijdagen van de flower power psychedelica beland.
Good Songs For Bad People gedijt uitstekend in het mooie weer van het moment. De muziek van Christopher Dexter Greenspan en Asia nodigt uit tot in het gras liggen en van de zon genieten. Met name de wat filmische songs zijn zeer geschikt om ondertussen de bloemetjes en de bijtjes te bestuderen, maar de muziek van Drab City kan zomaar omslaan van aangenaam bedwelmend in diepgravend en experimenteel.
Zelf hoor ik de band het liefst aan de slag gaan met de zwoele vocalen van Asia, met diepe bassen, jazzy gitaarlijnen en elektronica met een vleugje Kraftwerk en dat is muziek die je meer dan eens tegen komt op het debuut van het duo uit San Francisco. Drab City experimenteert er driftig op los en rent met zevenmijlslaarzen door genres en tijdperken, maar Good Songs For Bad People is ook een zomerse traktatie.
Het is hoe dan ook muziek die recensenten inspireert tot mooie citaten: “Julee Cruise doing the soundtrack to Killing Eve?”, “Mazzy Star miraculously transported back to ye-ye France”, “haunting songs and a strangeness that feels fitting for our surreal times” en als klap op de vuurpijl “You don't have to be evil to enjoy this dream-pop collaboration, but it can't hurt”. Het zijn treffende citaten, maar aan de andere kant illustreren ze ook het onvermogen om de muziek van Drab City goed te typeren.
Het is overigens ook de kracht van Good Songs For Bad People, dat zowel aangenaam vermaakt als hopeloos intrigeert. Ik ben er in ieder geval nog lang niet klaar mee, maar al wel overtuigd van de bijzondere magie van dit album. Erwin Zijleman
De muziek van Drab City is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://drabcity.bandcamp.com/album/good-songs-for-bad-people.
Good Songs For Bad People van Drab City is verkrijgbaar via de Mania webshop: