Sofie heeft een persoonlijk en behoorlijk donker album gemaakt, dat de imperfectie verkiest boven de perfectie, maar dat uiteindelijk zo knap in elkaar steekt dat je je blijft verbazen
Cult Survivor wordt hier en daar een van de eerste albums uit de coronatijd genoemd. Daar is wat voor te zeggen, want Sofie maakte dit album in isolement, maar dit isolement verkoos ze niet vanwege de pandemie die de wereld inmiddels enkele maanden treft. Cult Survivor is een album dat aan alle kanten rammelt, maar dat ook een groot talent voor het schrijven van songs verraadt. In muzikaal en vocaal opzicht is het zeker niet perfect, maar wat is er veel moois verstopt in de persoonlijke popsongs van Sofie. Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van dit album, maar als het je pakt, pakt het je genadeloos hard.
Het is zo’n album dat je onmiddellijk terzijde schuift of dat je onmiddellijk wilt koesteren. Ik behoor zonder enige twijfel tot de laatste categorie. Cult Survivor is een album vol popliedjes die verre van perfect zijn, maar die mij raken door het persoonlijke karakter ervan en door de verrassing die steeds weer opduikt.
Het doet me af en toe wel wat denken aan de muziek van de eveneens vanuit Oostenrijk opererende Soap&Skin, het alter ego van Anja Plaschg. Waar de muziek van Soap&Skin voornamelijk gitzwart is, bevat de muziek van Sofie vooral grijstinten. Ook in muzikaal opzicht is de muziek van Sofie wat minder donker, maar het is absoluut muziek die beter bij een flinke onweersbui past dan bij een stralende zomerdag.
Sofie heeft zich op haar debuut als popmuzikant laten beïnvloeden door nogal uiteenlopende genres. Cult Survivor past deels in het hokje pop en elektropop, maar verwerkt ook invloeden uit de lo-fi en heeft bovendien wel wat raakvlakken met de wat donkerdere Franse popmuziek, Franse filmmuziek of klassieke singer-songwriter muziek.
Sofie is een klassiek geschoold muzikante, maar dat hoor je lang niet altijd op haar debuut, dat de imperfectie verkiest boven muzikale hoogstandjes. Ook de zang van Sofie is lang niet altijd loepzuiver, maar ze slaagt er wel in om haar songs te voorzien van een herkenbaar eigen geluid.
In deze songs schuilt het talent van Sofie. Cult Survivor bevat songs die klinken als klassieke singer-songwriter muziek, maar ze kan ook goed uit de voeten met wat elektronischer ingekleurde popsongs, die het album uiteindelijke domineren. In muzikaal opzicht is het zoals gezegd verre van perfect, maar ik was eigenlijk direct bij eerste beluistering geboeid door de persoonlijke en vaak toch behoorlijk donkere popliedjes van Sofie.
De muzikante uit Wenen slaagt er absoluut in om je deelgenoot te maken van haar donkere gedachten, maar blijkt toch ook steeds mooie en bijzondere dingen te hebben verstopt in haar muziek, die heel veel uniek talent verraadt. Cult Survivor klinkt vaak als een demo van een in potentie perfecte popplaat, maar juist het ruwe en onvaste karakter van de songs van Sofie maakt Cult Survivor uiteindelijk zo’n bijzonder album.
Bij eerste beluistering hoor je misschien de dingen die net niet kloppen in de muziek van Sofie, maar hoe vaker je het album hoort hoe meer er op zijn plek valt. Ik luister inmiddels voor de zoveelste keer naar het album en hoor eigenlijk alleen nog maar moois in de ongepolijste popsongs van Sofie.
Het zijn popsongs die hoorbaar putten uit de archieven van de jaren 69, 70 en 80, maar Cult Survivor is uiteindelijk toch vooral een album van deze tijd, al is het maar omdat het in isolement gemaakte album misschien wel een van de eerste albums is die aansluit bij de bijzondere tijd waarin we ons inmiddels enkele maanden bevinden.
Zoals gezegd een album dat je direct terzijde schuift of onmiddellijk wilt koesteren. Ik doe het laatste inmiddels al een tijdje en mijn liefde voor het debuut van Sofie wordt alleen maar sterker. Erwin Zijleman
De muziek van Sofie is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://sofiefatouretchi.bandcamp.com/album/cult-survivor.