Ik had nog niet eerder kennis gemaakt met de muziek van de Canadese muzikante Beatrice Deer, maar haar nieuwe album SHIFTING is een bijzonder album. De muzikante, die tegenwoordig opereert vanuit Montreal, past aan de ene kant in het hokje van de indierock en indiepop van haar thuisbasis, maar aan de andere kant verwerkt ze ook elementen uit de Inuit cultuur in haar muziek, waaronder traditionele instrumenten en de karakteristieke keelzang. Hiernaast zingt Beatrice Deer een deel van haar teksten in de taal van de Inuit, wat unieke klanken en een vat vol tegenstrijdigheden oplevert, waarin uiteindelijk toch weer veel op zijn plek valt.
SHIFTING is minstens het vierde album van de Canadese muzikante Beatrice Deer, maar mij was ze nog niet eerder opgevallen. Haar nieuwe album deed dat direct wel en vooral vanwege het flinke contrast tussen de teksten en de muziek op haar nieuwe album.
Beatrice Deer is afkomstig uit Quaqtaq, Québec, en dat is een gemeenschap van vooral Inuit, de oorspronkelijke bewoners van het gebied (waarvoor de benaming Eskimo’s niet meer wordt gebruikt). Beatrice Deer, die momenteel in Montreal woont, bedient zich op SHIFTING in een deel van de teksten van het Inuktitut, de taal van de Inuit, maar zingt ook deels in het Engels en het Frans.
In haar songs komen hier en daar cultuuruitingen van de Inuit naar voren, als de bijzondere keelzang van de Inuit en het gebruik van enkele traditionele instrumenten, maar de Canadese muzikante is ook niet vies van indierock. SHIFTING is door deze ingrediënten een vat vol tegenstrijdigheden, maar ik had er persoonlijk verrassend snel vat op.
Ondanks de exotische muzikale invloeden en het gebruik van een taal waar ik geen touw aan vast kan knopen, ligt de muziek van Beatrice Deer verrassend makkelijk in het gehoor en is het muziek die het prima doet op de winteravonden van het moment. SHIFTING kiest hier en daar voor bijna new age achtige klanken, maar kan ook uit de voeten met rock of met elektronische pop.
Deze pop en rock klinken verrassend vertrouwd en hebben alleen de bijzondere taal als wat atypisch ingrediënt. Ook in de wat meer pop of rock georiënteerde songs kunnen overigens zomaar accenten uit de cultuur van de Inuit opduiken, waardoor SHIFTING zich niet laat vergelijken met een ander album dat ik dit jaar heb gehoord heb.
Beatrice Deer deed voor haar nieuwe album een beroep op een flink aantal muzikanten, onder wie leden van he Besnard Lakes en The Barr Brothers, en het zijn muzikanten die alle kanten op kunnen. Het ene moment valt SHIFTING op door gejaagde elektronica, het volgende moment door een dromerige pedal steel of door lekker stevige rock, maar ook de volksmuziek van de Inuit verdwijnt nooit volledig uit beeld.
Ik geef eerlijk toe dat het nieuwe album van Beatrice Deer geen album is dat ik heel vaak uit de kast ga trekken. Daarvoor is het me allemaal net wat te onrustig en te ongrijpbaar, maar zo op zijn tijd is de bonte mix van invloeden, klanken en talen niet alleen intrigerend, maar ook mooi en bijzonder.
Bij iedere track moet je je maar weer afvragen wanneer het volledig ontspoort of wanneer totaal niet conventionele muziek opeens weer conventioneel wordt. Ik heb persoonlijk een voorkeur voor de meer rock georiënteerde tracks of de tracks waarin Beatrice Deer haar Inuit wortels wat steviger omarmt en heb minder met de wat elektronischer ingekleurde popsongs, maar een slechte song kom je op SHIFTING niet tegen.
Telkens als ik naar het album luister word ik nieuwsgierig naar de achtergronden van de songs, maar helaas is er nog maar weinig te vinden over dit bijzondere album, dat gelukkig is verschenen in een week met niet al teveel releases, waardoor ik de tijd kon nemen voor dit unieke album, dat me maar blijft verbazen, maar dat stiekem ook steeds meer vermaakt. Erwin Zijleman
De muziek van Beatrice Deer is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese muzikante: https://beatricedeer.bandcamp.com/album/shifting.