Met haar vorig jaar verschenen mini-album Candlepower zorgde Marina Allen uit Los Angeles op zijn minst voor hooggespannen verwachtingen. Die maakt ze meer dan waar op haar officiële debuutalbum Centrifics, waarop de Amerikaanse muzikante laat horen dat ze nog veel beter kan. Centrifics laat zich stevig beïnvloeden door de folk en singer-songwriter muziek die vele decennia geleden werd gemaakt in de omgeving van Los Angeles en San Francisco, maar Marina Allen verwerkt ook eigentijdse invloeden in haar bijzondere songs. Het zijn songs die het oor strelen met mooie en subtiele klanken, maar het is vooral de geweldige zang die het album naar grote hoogten tilt.
De Amerikaanse singer-songwriter Marina Allen debuteerde vorig jaar zeer veelbelovend met het mini-album Candlepower, dat je bijna negentien minuten lang mee terug nam naar vervlogen tijden. Marina Allen komt uit Los Angeles en liet zich op haar mini-album zowel inspireren door de Laurel Canyon scene van de late jaren 60 en vroege jaren 70 als door de meer psychedelische folk uit San Francisco uit dezelfde periode.
De zeven tracks van Candlepower krijgen deze week gezelschap van de tien tracks op het debuutalbum van Marine Allen, dat ruim een half uur muziek bevat. Ook op Centrifics laat de Amerikaanse muzikante zich vooral beïnvloeden door muziek uit een ver verleden, waarbij ook dit keer de invloeden uit de Californische folk en singer-songwriter muziek centraal staan.
Centrifics is hierdoor een album dat associaties oproept met flink wat grote folkzangeressen en singer-songwriters uit een ver verleden, onder wie Karen Dalton, Carole King, Judee Sill, Laura Nyro en Joni Mitchell, maar de muziek van Marina Allen heeft ook raakvlakken met eigenzinnige vrouwelijke muzikanten uit het heden als Joanna Newsom en Fiona Apple. Het noemen van namen heeft overigens niet al te veel zin, want ondanks het feit dat Centrifics associaties oproept met vele muzikanten uit het verleden, klinkt Marina Allen op Centrifics vooral als zichzelf.
Centrifics verschijnt maar net een jaar na Candlepower, maar het debuutalbum van Marina Allen laat wat mij betreft flinke groei horen. Ik vind de zang van Marina Allen, die ook een randje Karen Carpenter laat horen, nog mooier dan op het mini-album en ook de kwaliteit van de songs ligt nog een stuk hoger dan op het terecht geprezen mini-album.
Op Centrifics imponeert Marina Allen als zangeres. De Amerikaanse muzikante beschikt over een zeer karakteristiek en veelkleurig stemgeluid, dat zich makkelijk aanpast aan de songs, die variëren van folky tot jazzy. Het is een stem met veel dynamiek en souplesse, maar Marina Allen vertolkt haar songs ook met veel gevoel. Marina Allen varieert flink met haar stem, maar alles dat ze doet op Centrifics is prachtig.
De instrumentatie op Centrifics staat volledig in dienst van de mooie en bijzondere stem van de singer-songwriter uit Los Angeles. Het is een instrumentatie die naadloos kan aansluiten bij de muziek die lang geleden in de Laurel Canyon werd gemaakt, maar Centrifics bevat ook lome en jazzy klanken en klinkt ondanks alle nostalgie ook met enige regelmaat verrassend eigentijds. Het album is gevarieerd en tijdloos ingekleurd, met hier en daar een fraaie rol voor blazers, en zeer doeltreffend en al even tijdloos geproduceerd door Chris Cohen.
De melodieuze songs van Marina Allen liggen makkelijk in het gehoor, waardoor Centrifics zich snel opdringt, maar het zijn ook songs vol mooie details, die vooral bij aandachtige beluistering aan de oppervlakte komen. Het mini-album van Marina Allen werd vorig jaar in kleine kring bejubeld, maar Centrifics verdient wat mij betreft een breder publiek. Marina Allen moet concurreren met een heel legioen aan soortgenoten, maar haar debuutalbum laat horen dat ze bulkt van het talent en dat ze absoluut iets toevoegt aan alle invloeden uit het verleden die zo’n prominente rol spelen op Centrifics. Bijzonder mooi album dit. Erwin Zijleman
De muziek van Marina Allen is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://marinagallen.bandcamp.com.