De Canadese band Corridor werd vorig jaar ingelijfd door het aansprekende Sub Pop label en ik begrijp wel waarom. De band uit Montreal doet op Junior haar eigen ding met invloeden uit met name de postpunk, jangle pop en indie-rock en maakt indruk met even eigenzinnige als aangename songs. De ritmesectie vormt steeds een prachtige basis waarop het veelkleurige gitaarwerk alle kanten op mag springen en de wat onderkoelde Franstalige vocalen en atmosferische synths het cement vormen. Zeker de repeterende gitaarlijnen herinneren aan avontuurlijke bands uit de late jaren 70, maar de muziek van Corridor staat ook met minstens één been in het heden. Knappe plaat.
Op dit label is deze week het derde album van Corridor verschenen. Junior laat een wat minder op postpunk gericht geluid horen, al zijn invloeden uit het genre nog altijd aanwezig in het geluid van de band.
Er zijn momenteel nogal wat bands die invloeden uit een aantal decennia eigenzinnige rockmuziek, waaronder de postpunk, verwerken in hun geluid, maar Corridor weet zich wat mij betreft makkelijk te onderscheiden van de concurrentie.
Een ‘unique selling point’ van de band zijn de Franstalige teksten, die wat onderkoeld worden gezongen. Het geeft de band direct een bijzonder geluid, wat wordt versterkt door de bonte mix van invloeden op Junior. Met name de bas- en drumpartijen doen met grote regelmaat denken aan de pioniers van de postpunk uit de late jaren 70 en vroege jaren 80, maar Corridor combineert deze invloeden met een aantal eigenzinnige elementen.
De Franstalige teksten en de wat onderkoelde zang, die vaak is verpakt in harmonieën, heb ik al genoemd, maar bij beluistering van het derde album van de Canadese band valt vooral het gitaarwerk op. Het is veelkleurig gitaarwerk dat vaak stekelig en repeterend van aard is, maar Corridor is ook niet vies van breed uitwaaiende gitaarlijnen, die de muziek van de band weer wat dichter bij de postpunk brengen.
Zeker wanneer de gitaarlijnen snel en repeterend zijn, dringt de vergelijking met The Feelies zich op, maar de muziek van Corridor klinkt altijd niet altijd zo gejaagd als de muziek van de Amerikaanse cultband. Het jengelende gitaarwerk wordt afgewisseld met net wat meer ingetogen momenten, waardoor Corridor haar muziek spannend houdt.
In de meer ingetogen momenten nemen synths hier en daar de rol van de gitaren over en klinkt de muziek van Corridor opeens zweverig in plaats van stekelig. Ook de Franstalige teksten geven de muziek van de band uit Montreal iets ongrijpbaars, waardoor Junior zich steeds genadelozer opdringt.
Bij herhaalde beluistering vormen de songs op het album ook steeds meer een eenheid en hoor je steeds meer moois in de muziek van Corridor. Het gitaarwerk verkent op Junior op fascinerende wijze de ruimte, maar ook de ritmesectie, die alles aan elkaar smeedt, dwingt op Junior respect af. In de 39 minuten die Junior duurt gebeurt er van alles, maar hoe vaker ik naar het album luister, hoe meer er op zijn plek valt en hoe fascinerender de luistertrip is.
Corridor slaagt er op haar nieuwe album in om meerdere invloeden aan elkaar te smeden en om muziek te maken die de fantasie eindeloos prikkelt. Aan de andere kant staat Junior vol uitstekende songs, die steeds weer net wat andere accenten leggen, maar die ook aangenaam en tijdloos klinken. Junior laat zich beluisteren als een heerlijke gitaarplaat, maar het is ook een gitaarplaat die grenzen verlegt. Het Sub Pop label hoorde kennelijk iets bijzonders op de vorige albums van de band uit Montreal en had het absoluut bij het juiste eind. In het aanbod van deze week springt het eigenzinnige Junior er immers zeker uit. Erwin Zijleman
De muziek van Corridor is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese band: https://corridormtl.bandcamp.com/album/junior.