Na drie in bescheiden kring opgepikte albums willen The Lasses dit keer meer en dat verdienen ze ook. Voor het eerst namen Sophie Janna en Margot Merah een producer in de arm en dat voorziet de muziek van het tweetal net van dat beetje extra dat nodig is om op te vallen. De bijzonder smaakvolle instrumentatie op Undone past prachtig bij de al even mooie stemmen van de Amsterdamse zangeressen, die goed uit de voeten kunnen met folk traditionals, maar ook eigen songs en songs van anderen op overtuigende wijze naar een hoger plan tillen. Een echte folkie ben ik niet, maar dit werkelijk wonderschone folkalbum wil ik echt niet missen.
The Lasses hadden tot dusver geen behoefte aan een producer, maar het dankzij een crowdfunding actie gerealiseerde Undone werd geproduceerd door muzikant en producer Janos Koolen. Het is een verstandig besluit geweest om dit keer te werken met een producer. Undone is nog altijd een behoorlijk sober folkalbum, maar de subtiele accenten die zijn aangebracht in de instrumentatie en in de productie tillen Undone wat mij betreft boven het maaiveld uit.
The Lasses laten zich vooral inspireren door folk-traditionals uit de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Ierland en dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik tot dusver niet was toegekomen aan de muziek van The Lasses. Ik hou normaal gesproken niet zo van hele traditionele folk, maar de traditionele folk die Sophie Janna en Margot Merah maken op Undone strijkt bij mij niet tegen de haren in. Integendeel. The Lasses betoveren op Undone met de ene na de andere prachtige folksong.
Undone werd opgenomen met slechts één microfoon, wat het album voorziet van een intieme sfeer. In de muziek van The Lasses draait alles om de prachtig bij elkaar kleurende stemmen van Sophie Janna en Margot Merah, die elkaar keer op keer prachtig weten te versterken waarna de subtiele instrumentatie de songs verder inkleurt. Het album bevat naast een aantal traditionals ook een aantal eigen songs en songs van onder andere Natalie Merchant en Sandy Denny.
Undone opent met alleen de stemmen van de twee Amsterdamse zangeressen, maar de meeste tracks op het album zijn subtiel, maar bijzonder fraai ingekleurd. The Lasses houdt hierbij vast aan de kaders van de traditionele folk, maar de aangebrachte versiersels van onder andere viool, piano, blazers, mandoline, dobro en elektrische gitaar geven de songs van het tweetal een net wat moderner geluid.
Het is knap hoe Sophie Janna en Margot Merah samen met hun producer en medemuzikanten steeds weer net wat andere accenten weten te leggen, wat van Undone een gevarieerd album maakt. Als geen heel groot liefhebber van traditionele folk, smelt ik het lastigst voor de traditionals op het album, al moet gezegd worden dat het Amsterdamse duo er in vocaal opzicht steeds weer iets bijzonders van maakt.
Tegenover de traditionals staan wonderschone versies van onder andere Motherland van Natalie Merchant en Who Knows Where The Time Goes van Sandy Denny, maar ook de voor mij minder bekende songs en de songs van Sophie Janna en Margot Merah zelf mogen er wat mij betreft zijn. Ik ben wanneer het gaat om traditionele folk wat selectiever dan met andere stromingen binnen de rootsmuziek, maar naar Undone van The Lasses ga ik nog heel vaak luisteren.
Het duo uit Amsterdam wist met haar eerste drie albums een bescheiden publiek aan zich te binden en hoopt dit keer op meer. Dat meer zit er wat mij betreft zeker in. Undone van The Lasses is verplichte kost voor liefhebbers van traditionele folk, maar ook liefhebbers van wat minder traditionele of andersoortige rootsmuziek kunnen met het fraaie nieuwe album van The Lasses uitstekend uit de voeten. Erwin Zijleman
De muziek van The Lasses is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het duo: https://thelasses.bandcamp.com.