Met haar debuut Girl Going Nowhere was Ashley McBryde twee jaar geleden een vreemde eend in de muziekbusiness van Nashville. Haar muziek klonk puur en eerlijk, haar teksten waren rauw en haar stem verpletterde de countrypopprinsessen uit Nashville. Never Will ligt in het verlengde van het debuut van Ashley McBryde, maar klinkt voller en zelfverzekerder. Het is wederom de stem van de Amerikaanse singer-songwriter die de meeste indruk maakt, maar ook het fraaie geluid op het album, de mooie verhalen en de ijzersterke songs tillen Never Will een flink stuk boven het maaiveld uit. Zeer warm aanbevolen voor liefhebbers van lekker vol en stevig klinkende rootsmuziek.
Girl Going Nowhere was een debuutalbum zonder al teveel opsmuk. Zowel de meer ingetogen als de wat stevigere songs op het album werden gedomineerd door gitaren en vertrouwden op de krachtige en hier en daar flink soulvolle stem van Ashley McBryde. In Nederland deed het album helaas niet veel, maar in de Verenigde Staten werd de muziek van Ashley McBryde wel op de juiste waarde geschat. In de Amerikaanse muziekpers is er daarom behoorlijk wat aandacht voor het nieuwe album van de singer-songwriter uit Nashville, dat deze week ook in Nederland is verschenen.
Ook op Never Will doet Ashley McBryde nadrukkelijk haar eigen ding en maakt ze muziek die het waarschijnlijk in het Texaanse Austin beter doet dan in haar thuisbasis Nashville, al is het maar vanwege de verhalen die ze vertelt in haar songs. Ook Never Will werd weer geproduceerd door topproducer Jay Joyce (Miranda Lambert, Brandy Clark, Eric Church), die het nieuwe album van Ashley McBryde heeft voorzien van een net wat voller geluid.
Never Will ligt absoluut in het verlengde van voorganger Girl Going Nowhere, maar legt net wat andere accenten. Het geluid op het album is zoals gezegd wat voller, maar het is ook net wat meer opgepoetst, zonder dat dit ten koste gaat van de kracht van de muziek van Ashley McBryde.
De singer-songwriter uit Nashville klinkt op Never Will nog wat zelfverzekerder dan op haar debuutalbum. Dat hoor je in de gloedvolle instrumentatie, dat hoor je in de blinkende productie en dat hoor je vooral in de songs en in de zang van Ashley McBryde. Op haar debuut waren de songs van de Amerikaanse muzikante nog lang niet allemaal even sterk, maar Never Will blinkt uit door een serie songs die je direct bij de eerste beluistering overtuigen. Het zijn songs die lekker in het gehoor liggen en het goed zullen doen op de Amerikaanse country radiostations, maar het zijn ook songs die zich niet zomaar conformeren aan de standaarden in Nashville.
Net als het debuut van Ashley McBryde ontleent ook Never Will weer een belangrijk deel van zijn kracht aan haar geweldige stem. De vocalen knallen uit de speakers en kunnen het gevecht met de hier en daar stevig uithalende gitaren makkelijk aan. Ashley McBryde heeft een stem die gemaakt is voor de country, wat je hoort wanneer ze even kiest voor wat meer ingetogen klanken, maar het is ook een stem die uit de voeten kan met stevigere tracks en die nog altijd een randje soul heeft.
Het is, samen met de fraaie instrumentatie, de constante factor op een album dat binnen de Amerikaanse rootsmuziek meerdere kanten op kan schieten. Van traditioneel aandoende country naar stevige rootsrock; Ashley McBryde beheerst het hele spectrum. Met een album als Never Will lijkt succes in de Verenigde Staten verzekerd, maar ook in Nederland moeten we toch uit de voeten kunnen met een album als dit. Ik kan het in ieder geval wel. Erwin Zijleman