Ali Holder kon op haar debuut al binnen vele genres uit de voeten en beheerst dit kunstje ook op haar uitstekende nieuwe album. Ook Uncomfortable Truths bevat een aantal fraaie rootssongs, maar de muzikante uit Austin, Texas, kan ook vrij stevig uithalen op haar tweede album en betovert met een bijzonder geluid. Het nieuwe album van Ali Holder is een album met een prachtig vol en atmosferisch klinkend geluid, vol schitterend gitaarwerk, met ijzersterke songs, met mooie verhalen en met een stem die bijna alles dat Ali Holder aanraakt in goud verandert. Een waardig opvolger van het in 2013 en 2014 terecht zo bewierookte debuut.
Dit was deels de verdienste van de mooie en krachtige stem van Ali Holder, maar ook haar veelzijdige geluid tilde In Preparation For Saturn’s Return een flink stuk boven het maaiveld uit. Het was een geluid dat binnen de Amerikaanse rootsmuziek met zo ongeveer alles uit de voeten kon en schakelde tussen folk, country, blues, soul, jazz, bluegrass en zuidelijke rhythm & blues.
Sinds de release van haar debuut was het helaas vrijwel stil rond Ali Holder, al bracht ze wel twee EP’s uit. Deze week verscheen dan eindelijk het tweede album van de Amerikaanse singer-songwriter. Natuurlijk is de release van Uncomfortable Truths wat ongelukkig getimed, maar aan de andere kant ben ik blij dat de muzikante uit Austin, Texas, eindelijk weer eens een album heeft gemaakt.
Het is een album dat maar ten dele lijkt op het inmiddels bijna zeven jaar oude debuut van Ali Holder. Uncomfortable Truths opent met een combinatie van galmende gitaarlijnen, zwaar aangezette bas en drums en de stem van Ali Holder. Het doet wel wat denken aan het geluid dat Eleni Mandell vorig jaar liet horen op haar jaarlijstjesplaat Wake Up Again, al is het geluid van Ali Holder net wat donkerder en dreigender. Het is een geluid dat goed past hij haar krachtige stem, die ook dit keer onmiddellijk de aandacht naar zich toe trekt.
Uncomfortable Truths bevat een aantal songs die nauwelijks in het hokje Amerikaanse rootsmuziek zijn te duwen en flink opschuiven richting pop of rock, al hoor je in de meeste songs ook wel een paar rootsy accenten. Anders songs omarmen de Amerikaanse rootsmuziek daarentegen volledig. Uncomfortable Truths klinkt al met al wel wat anders dan het terecht zo geprezen debuut van Ali Holder, maar ook het nieuwe geluid bevalt me wel.
Haar stem gedijt uitstekend in het wat broeierige maar ook ruimtelijk klinkende geluid, waarin mooi ruimtelijk gitaarwerk de hoofdrol speelt. Ali Holder wilde op haar debuut niets weten van grenzen en ook Uncomfortable Truths heeft er lak aan. Een met flink wat elektronische strijkers ingekleurde song vol drama wordt moeiteloos gevolgd door een rauwe rocksong, maar Ali Holder is gelukkig ook de Amerikaanse rootsmuziek niet vergeten en overtuigt niet alleen met geweldige vocalen, maar ook met persoonlijke en maatschappij kritische verhalen, waarin vaak de positie van de vrouw en onrecht dat vrouwen wordt aangedaan centraal staat.
Ali Holder bijt niet alleen in haar teksten van zich af, maar doet dit ook met heerlijk venijnig gitaarspel, waarmee ze opvallend ver buiten de lijntjes van de Amerikaanse rootsmuziek kleurt. Zeker bij beluistering met de koptelefoon valt op hoe mooi en veelzijdig de instrumentatie op het album is. De warme en broeierige klanken zijn prachtig stemmig en ondersteunen de stem van Ali Holder optimaal. Het is een stem die overigens ook indruk maakt in de net wat meer ingetogen en roots georiënteerde songs op het album, want ook als rootsmuzikant kan Ali Holder uitstekend uit de voeten.
We hebben lang moeten wachten op het tweede album van de singer-songwriter uit Austin, maar het uiterst veelzijdige Uncomfortable Truths maakt de belofte van het debuut meer dan waar. Erwin Zijleman