Je hebt van die albums die maar een paar minuten nodig hebben om je heel vrolijk te maken. Baked van de Franse band Extraa is zo’n album. De band uit Parijs verleidt in eerste instantie meedogenloos met Beatlesque popliedjes, maar sleept er uiteindelijk nog veel meer invloeden bij. De klanken zitten vol zonnestralen, de melodieën zijn honingzoet en frontvrouw Alix Lachiver maakt de verleiding compleet met trefzekere vocalen, die ondanks de Engelstalige teksten ook nog een Frans tintje toevoegen aan het debuutalbum van Extraa. Ik was eigenlijk onmiddellijk verkocht, maar sindsdien is dit razendknappe debuut alleen maar leuker en onweerstaanbaarder geworden.
Extraa is een band uit Parijs met toetsenist en zangeres Alix Lachiver als boegbeeld. Op het een half uur durende debuut van de band maakt Extra muziek die rijkelijk citeert uit met name de Britse popmuziek, maar Baked heeft ook iets Frans.
Net als het eerder deze week op deze BLOG besproken debuut van de Amerikaanse band GIRL SKIN, heeft ook het debuut van Extraa zich, met name in de eerste tracks op het album, stevig laten beïnvloeden door de muziek van The Beatles; de band die precies 50 jaar geleden uit elkaar viel. Extraa heeft zo te horen vooral een zwak voor de wat psychedelischer aandoende songs van de Fab Four en voor het gitaarwerk van George Harrison. Zowel in de instrumentatie als in de songstructuren zijn volop verwijzingen naar de muziek van The Beatles te vinden, maar omdat Extraa een vrouwelijk boegbeeld heeft, klinkt de muziek van de Franse band ook duidelijk anders.
Er zijn overigens meer raakvlakken met de muziek van het eveneens debuterende GIRL SKIN. Beide bands zetten met enige regelmaat violen in en net als de Amerikaanse band heeft ook Extraa een voorkeur voor popsongs die de zon laten schijnen. Baked bevat negen popliedjes die de lente omarmen. Het zijn negen popliedjes vol echo’s uit het verleden, waarbij de band rond Alix Lachiver zich overigens zeker niet beperkt tot de muziek van The Beatles uit de late jaren 60 en vroege jaren 70. In een aantal tracks duiken flarden 90s dreampop pop en ook de 80s zijn zeker niet helemaal aan Extraa voorbij gegaan, terwijl in de slottrack nog een vleugje 50s opduikt.
Baked is niet alleen een zonnig album, maar ook een heerlijk melodieus album. De zwoele popliedjes van de band uit Parijs strijken geen moment tegen de haren in, wat niet betekent dat er geen avontuur en kleur in de songs van de band zit. De kleur heeft de band vooral in de bijzonder afwisselende gitaarlijnen gestopt, terwijl het avontuur onder andere komt van het gebruik van de bijzondere theremin. De Franse band is hiernaast niet vies van tempowisselingen en verrassende wendingen.
Extraa heeft alleen Engelstalige songs op haar debuutalbum gezet, maar hier en daar klinkt Baked toch stiekem Frans. Alix Lachiver heeft hier en daar een charmant Frans accent, maar het debuut van Extraa heeft hier en daar ook de zwoelheid van de Franse fluisterpop. Het debuut van Extraa duurt zoals gezegd maar een half uur, maar in dit half uur weet de band uit Parijs keer op keer te verrassen met een net wat andere invalshoek en soms totaal andere invloeden, zonder dat dit ten kosten gaat van de consistentie van het album.
Baked is een album vol zonnestralen en vol nostalgie, maar het is ook een album dat je steeds weer nieuwsgierig maakt naar alles dat er gaat komen. Wereldberoemd gaat de band er vast niet mee worden, maar liefhebbers van mooie en avontuurlijke popliedjes vol verleiding kunnen waarschijnlijk wel uit de voeten met dit charmante album dat vooralsnog alleen maar leuker, interessanter en onweerstaanbaarder wordt. Erwin Zijleman
De muziek van Extraa is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het label van de band uit Parijs: https://requiempouruntwister.bandcamp.com/album/baked.