Chris Stapleton heeft de tijd genomen voor zijn vijfde album Higher, maar komt wel met bijna een uur nieuwe muziek op de proppen. Higher wijkt door de stem van Chris Stapleton, de achtergrondzang van zijn vrouw Morgane en de productie van Dave Cobb niet heel erg af van de vorige albums van de Amerikaanse muzikant, maar hij legt wel net wat andere accenten. Chris Stapleton klonk nog niet eerder zo soulvol en dat gaat hem verrassend goed af, maar ook de invloeden uit de blues en de country zijn gebleven. En zo combineert Chris Stapleton op Higher vertrouwde invloeden met wat nieuwe ingrediënten, waardoor ik Higher net wat hoger aansla dan de albums die na Traveller uit 2015 verschenen.
De carrière van de Amerikaanse muzikant Chris Stapleton verloopt vooralsnog wat grillig. Zijn debuutalbum Traveller uit 2015 werd door de critici geschaard onder de beste countryalbums van het betreffende jaar. Dat was volkomen terecht, want Traveller bestreek binnen de countrymuziek niet alleen een verrassend breed palet, maar stond bovendien vol met memorabele songs. Met Traveller verdiende de Amerikaanse muzikant in 2015 een plekje tussen de grote beloften in Nashville, maar sindsdien gaat hij nadrukkelijk zijn eigen weg.
Het in 2017 verschenen From A Room verscheen in twee delen en liet bovendien een nog veelzijdiger geluid horen, dat in veel tracks afstand nam van het moderne Nashville geluid en meer teruggreep op het verleden. De twee delen van From A Room werden net als Traveller geproduceerd door topproducer Dave Cobb, die nadrukkelijker zijn stempel drukte op het tweede en derde album van Chris Stapleton. Het zijn albums die ook ver buiten de grenzen van de country uit de voeten konden en ook liefhebbers van onder andere bluesrock en Southern rock aanspraken. Zelf was ik overigens vooral onder de indruk van de prachtige duetten met zijn vrouw Morgane Hayes-Stapleton, die met name op het tweede deel van From A Room een prominentere rol speelde.
Zowel Morgane Hayes-Stapleton als producer Dave Cobb keerden terug op het pas aan het eind van 2020 verschenen Starting Over, dat zowel qua invloeden als in muzikaal opzicht nog wat veelzijdiger was, zonder de sterke punten van de eerste drie albums uit het oog te verliezen. Inmiddels zijn we weer drie jaar verder en is eindelijk het vijfde album van Chris Stapleton verschenen.
Ook op Higher vertrouwt Chris Stapleton weer op de kwaliteiten van producer Dave Cobb en ook Morgane Hayes-Stapleton is gelukkig weer van de partij. Ook in andere opzichten is er niet veel veranderd. De ruwe en krachtige stem van de Amerikaanse muzikant bepaalt ook op Higher voor een belangrijk deel het geluid, dat nog steeds de van Dave Cobb bekende jaren 70 vibe heeft.
Higher klinkt bij vlagen heerlijk bluesy, maar Chris Stapleton is zijn liefde voor de countrymuziek ook zeker niet vergeten. Vergeleken met de vorige albums klinkt Higher wel een stuk soulvoller. Chris Stapleton heeft zijn nieuwe album een flinke soulinjectie gegeven en dat past verrassend goed bij zijn rauwe stem. Bijgestaan door een aantal geweldige muzikanten schakelt de muzikant uit Lexington, Kentucky, dit keer bovendien wat makkelijker tussen traditioneel klinkende Amerikaanse rootsmuziek en de wat moderner klinkende countrymuziek die momenteel in Nashville wordt gemaakt, zonder zijn authentiek klinkende geluid te verliezen en zonder door te slaan richting pop.
Chris Stapleton vertrouwt sinds zijn inmiddels ruim acht jaar oude debuutalbum op een aantal vaste waarden, maar hij slaagt er ook in om steeds weer net wat anders te klinken. Higher bevalt me persoonlijk net wat beter dan Starting Over en From A Room. Enerzijds omdat ik de songs net wat sterker en veelzijdiger vind en anderzijds omdat de soulinjectie op het album de stemmen van Chris Stapleton en Morgane Hayes-Stapleton nog wat hoger optilt. En zo is Higher aan de ene kant precies wat je verwacht, maar aan de andere kant ook weer een verrassing. Erwin Zijleman
