Laat She’s An Angel, het nieuwe album van de Amerikaanse singer-songwriter Grey DeLisle, uit de speakers komen en je waant je een aantal decennia terug in de tijd. Grey DeLisle maakt op haar eerste album met eigen songs in achttien jaar tijd de countrymuziek die in de jaren 60 en 70 werd gemaakt. Het zijn countrysongs die overlopen van melancholie, die wordt gevoed door indringende verhalen, die Grey DeLisle met veel gevoel en doorleving vertelt. De geweldige muzikanten die haar omringen op She’s An Angel weten precies hoe een authentiek countryalbum moet klinken, waarna de rock ’n roll injectie en het fantastische gitaarwerk de kers op de taart zijn.
De zondagavond reserveer ik op de krenten uit de pop voor al dan niet vergeten klassiekers uit de geschiedenis van de popmuziek en voor albums uit het verleden die me persoonlijk zeer dierbaar zijn. Hierbij ga ik af en toe heel ver terug in de tijd, maar deze keer kom ik uit bij een album dat nog geen drie maanden oud is. Het is overigens wel een album dat klinkt of het vele decennia geleden is gemaakt, want albums als deze worden tegenwoordig nauwelijks meer gemaakt.
Ik heb het over She’s An Angel van Grey DeLisle. Het is een album dat ik afgelopen november gewoon had moeten oppikken, want ik heb Grey DeLisle hoog zitten sinds ze in 2003 opdook met het geweldige Homewrecker, dat ik op het spoor kwam via de muziekwinkel CD Baby, die destijds een fantastisch aanbod had voor liefhebbers van wat minder gangbare of bekende Amerikaanse rootsmuziek.
Homewrecker werd in 2004 gevolgd door het geweldige Graceful Ghost, waarmee Grey DeLisle doorbrak naar een groter publiek. Op haar albums klonk Grey DeLisle als een vergeten countryzangeres uit de jaren 60 of vroege jaren 70, maar ze werd pas geboren in 1973. De jonge Grey DeLisle kreeg de countrymuziek oorspronkelijk met de paplepel ingegoten, tot haar moeder zich bekeerde tot een streng geloof en alle seculiere muziek het huis uit moest.
Grey DeLisle zocht al in de jaren 80 op jonge leeftijd haar geluk in Los Angeles, maar het duurde tot het begin van dit millennium tot ze de erkenning kreeg die ze zo verdiende. Lang kon ze er niet van genieten. Na het uitstekende Iron Flowers uit 2005 verdween Grey DeLisle helaas net zo snel als ze gekomen was. Ze verdiende lange tijd de kost als stemactrice en is in flink wat Disney films te horen, maar in 2022 keerde het alter ego van Erin Grey Van Oosbree gelukkig terug als zangeres.
Het fraaie Borrowed liet uitsluitend songs van anderen horen, maar het was een geweldig album, dat deed uitzien naar meer. Dat meer verscheen bijna drie maanden geleden en laat horen dat Borrowed geen eenmalige oprisping was. Grey DeLisle is overigens van plan om dit jaar meerdere albums uit te brengen, maar voorlopig moeten we het doen met She’s An Angel, dat echt een uitstekend album is.
Grey DeLisle maakt nog altijd muziek die net zo goed uit de jaren 50, 60 of 70 had kunnen stammen, maar ook in 2024 komt She’s An Angel hard binnen. De Amerikaanse muzikante beschikt over een stem die gemaakt is voor de countrymuziek en ze vertolkt haar songs zoals de groten dat deden in het verre verleden. Net als de grote countryzangeressen uit het verleden vertelt Grey DeLisle indringende verhalen over gevonden en verloren liefdes en foute mannen, die ze met veel gevoel en humor een trap na geeft in songs die dit keer door haar zelf werden geschreven.
De zang van Grey DeLisle zal misschien niet bij iedereen in de smaak vallen, maar bij mij was She’s An Angel direct goed voor kippenvel. In vocaal opzicht klinkt het allemaal fantastisch en ook de songs op het nieuwe album van Grey DeLisle zijn geweldig, maar ook de muzikanten op het album verdienen alle lof. De namen van de muzikanten doen bij mij niet direct een belletje rinkelen, maar het moeten haast wel oude rotten zijn, die er ook bij waren toen dit soort country met hier en daar een flinke portie rock ’n roll voor het eerst werd gemaakt. Het levert een geweldig album op dat in 2023 veel meer aandacht had moeten krijgen. Het goede nieuws is dat de Europese release van het album pas deze maand is, waardoor ik toch op tijd ben met deze recensie. Erwin Zijleman