De naam Marble Sounds had ik wel eens gehoord, maar naar de muziek van de Belgische band had ik tot voor kort nog nooit geluisterd. Daar heb ik inmiddels flinke spijt van, want het laatste album van de band rond de Brusselse muzikant Pieter van Dessel is echt prachtig. Marble Sounds staat op haar een paar maanden geleden verschenen album garant voor zeer sfeervolle klanken, maar de band schuwt ook het avontuur niet. Een aantal songs op het album doet dankzij de hoofdrol voor de piano en strijkers neoklassiek aan, maar een aantal andere songs schuift op richting pop, mede dankzij elektronische impulsen. Zelfs de autotune klinkt prachtig op dit bijzondere album. Dat moet genoeg zeggen.
In een aantal Nederlandse en Belgische jaarlijstjes kwam ik het titelloze album van Marble Sounds tegen. Marble Sounds ken ik wel van naam, maar ik heb eerder dit jaar niet naar het nieuwe album van de Belgische band geluisterd. Ook de vorige vier albums van de band uit Brussel ken ik overigens niet. Of ik daar veel aan mis weet ik nog niet, maar het een paar maanden geleden verschenen titelloze album is een album van een bijzondere schoonheid.
In Marble Sounds draait alles om de Belgische muzikant Pieter van Dessel, die dit keer een bijzonder sfeervol album heeft afgeleverd. De openingstrack verwarmt direct de ruimte met fraaie pianoklanken en flink wat strijkers. Het combineert prachtig met de mooie en bijzondere stem van Pieter van Dessel, die nog beter tot zijn recht komt wanneer subtiele vrouwenstemmen worden toegevoegd.
Het titelloze album van Marble Sounds bevat een aantal tracks waarin piano en strijkers domineren, maar Pieter van Dessel kleurt zijn songs net zo makkelijk met elektronica in. Hier en daar grijpt hij zelfs naar de autotune, maar waar dit bij mij normaal gesproken een allergische reactie oproept, kan ik de experimenten met de autotune in de muziek van Marble Sounds wel waarderen.
De warme klanken op het album doen het uitstekend op de dagen waarin het daglicht zich maar een beperkt aantal uren per dag laat zien en de zon meestal afwezig is, maar de songs van Pieter van Dessel zijn veel meer dan sfeervol muzikaal behang voor donkere dagen. De muziek van Marble Sounds bestrijkt bijna stiekem een breed palet dat begint bij pop en eindigt bij atmosferische of zelfs neoklassieke klanken.
In muzikaal opzicht heeft het nieuwe album van Marble Sounds niet veel tijd nodig om te overtuigen en ook de zang op het album vond ik direct sterk. Het zijn met name de songs op het album die iets meer tijd nodig hebben om te kunnen groeien van mooie en stemmige songs tot wonderschone songs die over het vermogen beschikken om diep onder de huid te kruipen. Het zijn bovendien songs die vol zitten met bijzondere accenten en verrassende wendingen. Songs die op het eerste gehoor vooral mooi en sfeervol lijken, blijken ook verrassend avontuurlijk.
Het nieuwe album van de Belgische band is een album dat zich genadeloos opdringt op een donkere en gure avond, maar iedere keer dat je naar het album luistert hoor je weer nieuwe dingen. Het verbaast me inmiddels al lang niet meer dat Humo het album de maximale score gaf en dat een meerdere gerenommeerde Nederlandse en Belgische jaarlijstjes een plek hebben gereserveerd voor het titelloze album van Marble Sounds.
Het is een album dat me op een of andere manier aan van alles en nog wat doet denken, maar ik kan er de vinger niet goed opleggen. Met alle strijkers en hier en daar ook nog een uit de kluiten gewassen koor klinkt de muziek van Marble Sounds groots en meeslepend, maar pompeus wordt het nooit. En als de Belgische band haar muziek even net wat zwaarder aanzet volgt er altijd wel een ingetogen en intieme song of grijpt de band naar verrassende middelen als meer elektronica of zelfs de autotune. Voor mijn jaarlijstje is het inmiddels te laat, maar muziekliefhebbers met wat meer geduld moeten dit album misschien nog even checken. Erwin Zijleman
De muziek van Marble Sounds is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Belgische band: https://marblesounds.bandcamp.com/album/marble-sounds.