Uitsluitend het jaarlijstje van het gerenommeerde Pitchfork wees me op HYPNOS, het debuutalbum van de Amerikaanse muzikante Ravyn Lenae. De muzikante uit Los Angeles heeft een album gemaakt dat aan de ene kant teruggrijpt op de R&B uit de jaren 90, maar dat tegelijkertijd eigentijds klinkt. HYPNOS laat echo’s horen van de muziek van de veel te jong overleden Aaliyah, maar klinkt met name door de atmosferische synths ook als een album uit 2022. Zeker op het eerste gehoor is het debuutalbum van Ravyn Lenae vooral een bijzonder aangenaam album, maar hoe vaker ik naar het album luister, hoe knapper het wordt. Inderdaad jaarlijstjesmateriaal.
In het jaarlijstje van de Amerikaanse muziekwebsite Pitchfork staan dit jaar flink wat R&B albums. De meeste van deze albums was ik het afgelopen jaar al wel eens tegen gekomen, maar dat geldt niet voor HYPNOS van Ravyn Lenae. HYPNOS is het debuutalbum van de muzikante die werd geboren in Chicago, maar inmiddels Los Angeles als thuisbasis heeft. In Los Angeles zit Ravyn Lenae in dezelfde scene als onder andere Steve Lacy en Fousheé, die dit jaar ook in brede kring bejubelde albums afleverden.
HYPNOS is onmiskenbaar een R&B album, maar vergeleken met de mainstream albums in het genre klinkt het debuutalbum van Ravyn Lenae fris en avontuurlijk. Ondanks het frisse geluid grijpt de Amerikaanse muzikante, meer dan de meeste van haar soortgenoten, terug op de R&B uit de jaren 90.
HYPNOS deed me, zeker bij eerste beluistering, flink denken aan de muziek die het R&B supertalent Aaliyah aan het eind van de jaren 90 en helemaal aan het begin van het huidige millennium maakte, tot een vliegtuigongeluk een einde maakte aan haar leven. Ravyn Lenae doet met haar zang wel wat denken aan de veel te jong overleden Aaliyah, maar ook in muzikaal opzicht hoor ik wel wat raakvlakken met de R&B uit de late jaren 90.
Op hetzelfde moment klinkt de muziek van Ravyn Lenae ook absoluut eigentijds en eigenzinnig. Dat laatste zit hem vooral in het gebruik van elektronica op het album. Waar de elektronica in de R&B vaak warm en broeierig klinkt, wordt op HYPNOS vaak gekozen voor atmosferische en wat onderkoelde klanken, overigens zonder dat dit ten koste gaat van het lekker zwoele en dromerige R&B geluid.
Ik had tot vorige week nog nooit van Ravyn Lenae gehoord, maar HYPNOS pakte me direct bij eerste beluistering genadeloos in. Ik hou normaal gesproken vooral van R&B die wat schuurt en het experiment zoekt, wat me normaal gesproken niet bij HYPNOS uit zou laten komen. Het debuutalbum van Ravyn Lenae schuurt nergens en zoekt buiten de atmosferische elektronica nergens nadrukkelijk het experiment.
HYPNOS moet het, zeker op het eerste gehoor, vooral hebben van zoete verleiding en die verleiding is behoorlijk meedogenloos. De zoete klanken en de aangename stem van de Amerikaanse muzikante creëren een buitengewoon aangename sfeer en het is er een die de gevoelstemperatuur met minstens 5 graden laat stijgen en meer dan eens met 10 graden.
Ondertussen zitten de songs van Ravyn Lenae verrassend knap in elkaar en is HYPNOS zowel in muzikaal als in vocaal opzicht een knap album. Dat hoor je vooral in de tracks waarin net wat meer wordt geëxperimenteerd met bijzondere ritmes en klanken, maar ook de lome en broeierige R&B tracks op het album laten veel talent horen.
Het talent van Ravyn Lenae werd het afgelopen jaar vooral door Pitchfork onderkent, maar HYNOS is wat mij betreft een album dat mee kan met de allerbeste R&B albums van 2022. Zeker op de late avond is het debuutalbum van Ravyn Lenae een bijzonder aangename metgezel, maar ook op andere momenten is het debuutalbum van de Amerikaanse muzikante, dat ruim 50 minuten muziek bevat, steeds lastiger te weerstaan. Al met al weer een zeer waardevolle tip van de nog altijd zeer interessante muziekwebsite Pitchfork. Erwin Zijleman