Nog geen jaar na het met veel verwachtingen gelanceerde Psychopath is de Amerikaanse muzikante Morgan Wade alweer terug met een nieuw album. Ze doet het dit keer zonder een producer van naam en faam en zonder de ervaren songwriters uit Nashville, maar ook op eigen benen blijft Morgan Wade makkelijk overeind. Obsessed is een persoonlijk album, waarop Morgan Wade de countrymuziek omarmt en de invloeden uit de pop wat heeft teruggeschroefd. Toch ligt Obsessed in het verlengde van zijn twee voorgangers, al is het maar vanwege de uitstekende en subtiel ruwe stem van de Amerikaanse muzikante. Dat Morgan Wade mee kan met de besten in het genre is inmiddels wel duidelijk.
De Amerikaanse muzikante Morgan Wade was 26 toen ze in 2021 haar solodebuut Reckless uitbracht. Het album volgde op een aantal wilde jaren, waarin de in de Appalachen opgegroeide muzikante onder andere te maken kreeg met verslavingen. Haar carrière in de muziek kreeg echter vleugels toen ze de mogelijkheid kreeg om samen te werken met de van Jason Isbell’s band The 400 Unit bekende gitarist Sadler Vaden.
Reckless zette Morgan Wade vervolgens op de kaart als een van de grote talenten binnen de Amerikaans rootsmuziek. Reckless klonk niet zo ruw en gruizig als de muziek die Morgan Wade een paar jaar eerder had gemaakt met haar band The Stepbrothers, maar vergeleken met veel andere countrypop uit Nashville klonk de combinatie van country, pop en rock op het album net wat rauwer dan gebruikelijk. Het was voor een belangrijk deel de verdienste van de stem van Morgan Wade, die ouder en doorleefder klonk dan haar leeftijd rechtvaardigde.
Morgan Wade maakte de belofte van het uitstekende Reckless wat mij betreft waar met het vorig jaar verschenen Psychopath, waarop de inmiddels naar Nashville verhuisde muzikante wederom samenwerkte met Sadler Vaden. Het tweede album van Morgan Wade paste misschien nog net wat makkelijker in het hokje countrypop dan zijn voorganger, maar ook op Psychopath klonk de Amerikaanse rootsmuziek van Morgen Wade oorspronkelijk en bij vlagen ruw.
Morgan Wade houdt de vaart er in, want nog geen jaar na Psychopath is haar derde album verschenen. Met Obsessed slaat Morgan Wade in een aantal opzichten een net wat andere weg is. De Amerikaanse muzikante deed dit keer geen beroep op Sadler Vaden en ook het legioen aan gerenommeerde Nashville songwriters dat bijdroeg aan het vorige album schittert door afwezigheid.
Obsessed kreeg grotendeels vorm tijdens de tour die volgde op Psychopath en werd geproduceerd door Clint Wells, de gitarist van de band van Morgan Wade, die het album heeft voorzien van een door gitaren en de pedal steel gedomineerd geluid. Obsessed is in tekstueel opzicht een zeer persoonlijk album en hoewel ook het derde album van Morgan Wade niet misstaat in het hokje countrypop, is de verhouding tussen country en pop anders dan op Psychopath, waarop invloeden uit de pop juist wat aan terrein hadden gewonnen.
Op Obsessed kiest Morgan Wade vooral voor meer roots georiënteerde songs, al is de aangename pop vibe in haar songs zeker niet verdwenen. Het is momenteel druk in dit genre met flink wat uitstekende albums, maar Morgan Wade beschikt met haar stem nog altijd over een ijzersterk wapen. De Amerikaanse muzikante beschikt over een mooie stem, maar het is ook nog altijd een stem met een ruw randje, wat de zeggingskracht van de zang vergroot.
Ik was er van overtuigd dat Morgan Wade met Psychopath zou uitgroeien tot de groten binnen de countrymuziek, maar dat viel toch wat tegen. Op Obsessed doet Morgan Wade wat nadrukkelijker haar eigen ding, waardoor de sterrenstatus misschien nog wat verder weg is, maar ik ben zelf heel blij met het album, dat nog wat meer dan zijn twee voorgangers laat horen wat Morgan Wade te bieden heeft. Als liefhebber van dit genre ben ik de laatste tijd al ongelooflijk verwend met meerdere topalbums, maar ook het ook nog eens bijna een uur durende Obsessed van Morgan Wade hoort zeker in dit rijtje thuis. Erwin Zijleman
