Het debuutalbum van Maija Sofia heb ik in 2019 helaas niet opgemerkt, maar het deze week verschenen True Love viel me direct op. De muzikante uit Dublin doet dit met een muziek en zang die in eerste instantie vooral doen denken aan die van haar landgenote en stadgenote Sinéad O'Connor, maar uiteindelijk klinkt Maija Sofia vooral als zichzelf. True Love is in vocaal opzicht een bijzonder album, maar ook de inkleuring van de songs op het tweede album van Maija Sofia is zeker niet alledaags. De songs van de Ierse muzikante dringen zich makkelijk op, maar het zijn ook songs die steeds weer nieuwe dingen laten horen en langzaam maar zeker steeds meer indruk maken.
True Love deed me wel onmiddellijk aan iets denken en omdat ik de afgelopen weken heel vaak heb geluisterd naar de muziek van Sinéad O'Connor was het niet lastig om te bedenken waar het nieuwe album van Maija Sofia me aan deed denken. De stem van Maija Sofia heeft deels dezelfde klankkleur als die van haar deze zomer overleden landgenote en ook de opvallende manier van zingen lijkt geïnspireerd door het unieke geluid dat Sinéad O'Connor vanaf haar debuutalbum The Lion And The Cobra uit 1987 liet horen.
Ik heb me bij mijn eerste beluisteringen van True Love vooral afgevraagd of de overeenkomsten met de muziek van Sinéad O'Connor me in de weg zaten of niet en dat vond ik best een lastige vraag. Over het algemeen genomen vind ik het niet zo erg als muziek me aan van alles en nog wat doet denken, maar dat wordt kennelijk anders wanneer de inspiratiebron de uitersten opzocht, zoals Sinéad O'Connor deed. Uiteindelijk heb ik True Love van Maija Sofia echter vooral beoordeeld op de kwaliteiten van de muzikante uit Dublin en dat zijn er nog al wat.
Maija Sofia zingt met veel gevoel en expressie en dit voorziet haar songs van veel dynamiek en emotie. Het zorgt bovendien voor bijzonder klinkende songs en dit wordt versterkt door het gebruik van bijzondere instrumenten en de over het algemeen spaarzame inzet hiervan. Op True Love is een belangrijke rol weggelegd voor de harp, die de songs van de Ierse muzikante voorziet van een bijzondere en vaak intiems sfeer. Naast de harp duiken instrumenten als de theremin, de klarinet, het harmonium, de saxofoon en de pedal steel op, terwijl Maija Sofia zelf kiest voor piano, orgel en keyboards en af en toe de gitaar.
Er duiken alles bij elkaar genomen flink wat instrumenten op, maar de instrumentatie is over het algemeen ingetogen of zelfs sober, een enkele uitbarsting daargelaten. Het is een instrumentatie waar Sinéad O'Connor ook zomaar voor had kunnen kiezen, maar Maija Sofia verdient de credits voor de prachtige klanken op haar tweede album. De mooie klanken en de karakteristieke stem van de Ierse muzikante strijken vaak op bijzondere wijze tegen elkaar in, maar ze weten elkaar ook op bijzondere wijze te versterken.
In de spaarzaam ingekleurde songs op True Love laat Maija Sofia horen dat ze fraaie folksongs kan maken, maar de meeste songs op het album zijn wat experimenteler of op zijn minst ongrijpbaarder. Toen ik eenmaal was afgestapt van het vergelijken met de muziek van Sinéad O'Connor werd True Love al snel steeds mooier en inmiddels koester ik de meeste songs op dit bijzondere album. Maija Sofia maakt op haar tweede album misschien geen heel groot geheim van haar belangrijkste inspiratiebron(nen), maar ze slaagt er uiteindelijk toch ook in om te verrassen met een bijzonder eigen geluid dat zich steeds wat nadrukkelijker opdringt. Erwin Zijleman
De muziek van Maija Sofia is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Ierse muzikante: https://maijasofia.bandcamp.com/album/true-love.
True Love van Maija Sofia is verkrijgbaar via de Mania webshop: