De uit Singapore afkomstige yeule leverde vorig jaar met Glitch Princess een onverwacht jaarlijstjesalbum af. Het is een album dat is te omschrijven als een vat vol tegenstrijdigheden, maar ook als een onuitputbare bron van goede ideeën. Het is een omschrijving die ook van toepassing is op het nieuwe album van yeule. Op softscars klinkt yeule weer flink anders dan op haar vorige album, maar het is wederom een ongrijpbaar album dat het ene moment redelijk toegankelijke popsongs laat horen, maar hier het volgende moment weer mijlenver van verwijderd is. Het is een album dat 1001 invloeden verwerkt, maar uiteindelijk blijft yeule volkomen uniek.
In mijn jaarlijstje over 2022 was Glitch Princess van yeule wat mij betreft een van de meest bijzondere albums. Het is een album waar ik in eerste instantie helemaal niets mee kon, tot de puzzelstukjes in elkaar begonnen te vallen. Glitch Princess was een vat vol tegenstrijdigheden, waarin yeule af en toe dicht tegen de erkende popprinsessen van het moment aan kroop, om zich er niet veel later weer totaal van te vervreemden. Glitch Princess trok niet alleen in muzikaal opzicht de aandacht maar baarde ook opzien door de presentatie van yeule als een ‘non-binaire cyborg’, wat het album voorzag van een futuristisch tintje.
Ik sloot de inleiding van mijn recensie van het tweede album van yeule af met de volgende woorden en daar sta ik nog steeds achter: “Glitch Princess is soms mooi en ingetogen, maar net zo makkelijk hard en pompeus. Soms klinkt het album verrassend toegankelijk, maar yeule zoekt ook het experiment. Na één keer horen vond ik het vreselijk, na vijf keer horen bijzonder en na tien keer horen geweldig. yeule maakt op Glitch Princess de popmuziek van de toekomst.”
Deze week keert het alter ego van de uit Singapore afkomstige maar tegenwoordig vanuit Londen en Los Angeles opererende Nat Ćmiel, die werd geboren als Natasha Yelin Chang, terug met een nieuw album, softscars. Het is een album dat net als zijn voorgangers is te omschrijven als een vat vol tegenstrijdigheden, maar softscars is een ander album dan Glitch Princess. Je hoort het direct in de openingstrack, waarin yeule zich omringt met de bocht uit vliegende gitaren en het in vocaal opzicht uitschreeuwt. Het is een ruwe uitbarsting die wordt gevolgd door een redelijk conventioneel popliedje, al is conventioneel een begrip dat in het woordenboek van yeule niet voor komt.
Net als zijn voorganger is softscars is muzikaal opzicht een spannend album, want het kan meerdere kanten op. Wanneer yeule kiest voor subtiele elektronische klanken en wat steviger aangezette beats hoor je redelijk toegankelijke popsongs, al blijft het even wennen aan de zachte en af en toe vervormde zang. Ook op softscars kan yeule echter ook stevig tegen de haren instrijken, bijvoorbeeld met een bak herrie, al is het zwaar vervormde geluid uit de openingstrack (gelukkig) een uitzondering. Invloeden uit de 90sn indierock en shoegaze komen meer dan eens voorbij, maar yeule verwerkt ze op geheel eigen wijze.
Het nieuwe album van yeule is waarschijnlijk te excentriek om de muzikant uit Singapore te scharen onder de meest succesvolle popprinsessen van het moment, maar zelf vind ik het album niet misstaan tussen de albums van deze popprinsessen, al is yeule de tijd flink wat jaren vooruit.
Het leuke en interessante van Glitch Princess was dat het album steeds weer nieuwe dingen liet horen en dat is op softscars niet anders. Het nieuwe album van yeule is niet alleen een vat vol tegenstrijdigheden, maar ook een schatkist vol goede ideeën. Deze goede ideeën zijn gevoed door uiteenlopende genres en bestrijken een aantal decennia popmuziek, maar de muziek van yeule klinkt ook uniek, al doet het me af en toe wel wat aan de muziek van Grimes denken.
Of softscars net zoveel impact op me gaat hebben als het briljante Glitch Princess durf ik nog niet te voorspellen, maar na een paar keer horen durf ik al wel te beweren dat yeule met softscars een van de meest bijzondere popalbums van 2023 heeft gemaakt en iedere keer als ik naar het album luister valt er weer iets nieuws op zijn plek. Erwin Zijleman
De muziek van yeule is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de muzikant uit Singapore: https://yeule.bandcamp.com/album/softscars.