16 juli 2023

Fine Young Cannibals - Fine Young Cannibals (1985)

De Britse band Fine Young Cannibals debuteerde in 1985 met een album vol soul en een beetje ska en het is een album dat, vooral door de geweldige zang van Roland Gift, nog niets van zijn kracht heeft verloren
Lang niet alle muziek uit de jaren 80 klinkt vier decennia later nog net zo urgent als op de dag van de release, maar dit gaat wel op voor het debuutalbum van Fine Young Cannibals. Het is een album dat ik al heel lang niet meer had gehoord, maar het heeft me zeer aangenaam verrast. Het soulvolle geluid op het album van het Britse drietal klinkt totaal niet gedateerd, de songs zijn bijna zonder uitzondering verrassend sterk en Roland Gift is een veel betere zanger dan in mijn herinnering. Ik was in 1985 best onder de indruk van het debuutalbum van Fine Young Cannibals, maar ik vind het album bijna veertig jaar later nog veel en veel beter. Grappig dat een bekend album je nog zo kan verrassen.



Ik luister nog altijd met enige regelmaat naar muziek uit de jaren 80, maar heb hierbij wel mijn voorkeuren, want niet alle muziek uit het decennium heeft de tand des tijds even goed doorstaan. Soms word ik echter verrast door een jaren 80 album dat echt veel beter is dan in mijn herinnering. Het overkwam me onlangs bij beluistering van het titelloze debuutalbum van de Britse band Fine Young Cannibals. 

In 1983 viel de Britse band The Beat (ook bekend als The English Beat vanwege een Amerikaanse band met de naam The Beat) uit elkaar. De band was populair tijdens de ska revival van de vroege jaren 80, leverde met I Just Can’t Stop It een prima debuutalbum af en scoorde drie hits met Mirror In The Bathroom, Hand’s Off … She’s Mine en de Smokey Robinson cover Tears Of A Clown.

Na het uit elkaar vallen van The Beat gingen Andy Cox en David Steele op zoek naar een nieuwe zanger. Ze kwamen uiteindelijk uit bij Roland Gift, die met zijn R&B band wel eens in het voorprogramma van The Beat had gespeeld. Samen met producer Robin Millar, die op dat moment vooral bekend was van zijn werk met Everything But The Girl en Sade, ging de nieuwe band de studio in en werd het titelloze debuutalbum opgeleverd. 

Op haar debuutalbum nam Fine Young Canninals afstand van het geluid van The Beat, dat vooral invloeden uit de ska verwerkte in haar muziek. Bij Fine Young Cannibals draaide alles om de soul, al verwerkte de band ook nog wel wat andere invloeden, waaronder een beetje ska. Dat het trio koos voor de soul was niet zo gek, want Roland Gift bleek een uitstekende soulzanger, met hier en daar een vleugje Otis Redding in zijn stem, maar ook een uit duizenden herkenbaar eigen geluid. Naast het bas- en gitaarwerk van David Steele en Andy Cox voegde producer Robin Millar veel piano, orgel en drums toe aan het geluid van de band, dat verder werd verrijkt met blazers. 

Ik herinnerde me het debuutalbum van Fine Young Cannibals vooral van de eerste single Johnny Come Home, dat ook bijna veertig jaar na dato nog een aangename oorwurm is. De meeste andere songs was ik vrijwel vergeten, maar wat is het debuutalbum van Fine Young Cannibals een lekker album. Het Britse drietal put op haar debuutalbum flink uit de archieven van de soul met een voorkeur voor Motown, maar met de oren van nu hoor ik meer invloeden van The Beat dan destijds. 

In productioneel opzicht klinkt het allemaal bijzonder lekker en verrassend helder voor de jaren 80, waarin de galmknop vaak veel te ver werd opengedraaid. In muzikaal opzicht is er ook na al die jaren niets mis met het debuutalbum van Fine Young Cannibals en ook de songs zijn beter dan in mijn herinnering. Grootste verrassing is echter de stem van Roland Gift, die echt geweldig zingt. 

Fine Young Cannibals zou na haar debuutalbum nog maar één album maken, het in 1988 verschenen The Raw & The Cooked. Het tweede album van Fine Young Cannibals is misschien nog wel beter dan het debuutalbum, maar na beide albums vaak beluisterd te hebben de afgelopen weken, gaat mijn voorkeur uit naar het debuutalbum, dat me keer op keer van mijn sokken blaast en dat op Spotify ook nog eens blijkt voorzien van een geweldige nieuwe mix en heel veel fraai bonusmateriaal. Na 1988 werd niet veel meer vernomen van Fine Young Cannibals, maar een reünie lijkt me een prima idee. Erwin Zijleman

De muziek van Fine Young Cannibals is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse band: https://fineyoungcannibals.bandcamp.com/album/fine-young-cannibals.


Fine Young Cannibals van Fine Young Cannibals is verkrijgbaar via de Mania webshop: