De muziek van de uit Niger afkomstige Mdou Moctar was me tot dusver ontgaan, maar het deze week verschenen Afrique Victime is echt een geweldig album. Het is een album vol met de woestijnblues zoals die ook door een band als Tinariwen wordt gemaakt. Het is muziek vol verwijzingen naar de muzikale tradities van de Tuareg en het is muziek vol geweldige spanningsbogen en bijna hypnotiserende passages. Bij woestijnblues hoort geweldig gitaarwerk en daar weet Mdou Moctar wel raad mee, want hij strooit met geweldige akkoorden en fenomenale solo’s. Liefhebbers van het genre hebben er met Afrique Victime van Mdou Moctar een topalbum bij.
Bands als Tamikrest en Tinariwen volg ik inmiddels al een aantal jaren op de voet, maar veel verder ben ik nog niet gekomen met muzikanten die opereren in het genre dat wat oneerbiedig woestijnblues of woestijnrock wordt genoemd. Het deze week verschenen Afrique Victime is daarom mijn eerste kennismaking met de uit Niger afkomstige Mdou Moctar (echte naam: Mahamadou Souleymane), die inmiddels vijf albums op zijn naam heeft staan.
Het nieuwe album van de Afrikaanse muzikant is verschenen op het roemruchte Matador label, maar Mdou Moctar is zijn Afrikaanse roots ook op zijn nieuwe album trouw gebleven. Net als bijvoorbeeld de leden van Tinariwen is Mdou Moctar een Toeareg en dat is goed te horen. In muzikaal opzicht schuurt Afrique Victime vaak dicht tegen de muziek van Tinariwen aan. Dat is ook niet zo gek, want ook Mdou Moctar laat zich stevig beïnvloeden door de traditionele muziek van de Toeareg, wat goed te horen is in het bluesy gitaarspel, in de bezwerende ritmes en in de al even bezwerende zang op het album.
Afrique Victime sluit daarom goed aan op veel andere albums die de afgelopen twee decennia in het genre zijn verschenen, maar Mdou Moctar heeft nog minstens één bijzonder wapen in zijn arsenaal, waardoor Afrique Victime iets toevoegt aan alles dat er al is. Fenomenaal gitaarspel is een essentieel onderdeel van de meest aansprekende albums in het genre, maar Mdou Moctar doet er op zijn nieuwe album nog een flinke schep bovenop en soleert er driftig op los.
De Afrikaanse muzikant wordt daarom hier en daar al de “Jimi Hendrix van de Sahara” genoemd en dat is een eretitel om trots op te zijn. Het is een eretitel die echter al eens werd vergeven aan Vieux Farka Touré en er kan natuurlijk maar één Jimi Hendrix van de Sahara zijn. Mdou Moctar is daarom wat mij betreft de “Eddie Van Halen van de Sahara”. Zeker als de Afrikaanse muzikant opschuift richting de rockmuziek uit het Westen speelt hij net zo virtuoos als de vorig jaar overleden gitarist, maar Mdou Moctar kan ook nog eens uitstekend uit de voeten met de traditionele Afrikaanse muziek.
Het is muziek die ik hierboven al als bezwerend beschreef en bezwerend is het. Zeker wanneer Afrique Victime de tijd neemt voor de songs wordt de spanning op bijzonder fraaie wijze opgebouwd en wordt je eerst voorzichtig en later ruw meegesleept in de soms bijna hypnotiserende muziek van de Afrikaanse muzikant. Het is muziek die ons een jaar of twintig geleden nog wat vreemd in de oren klonk, maar inmiddels vormt de woestijnblues, zoals die ook op Afrique Victime is te horen vanaf de eerste noten aan als een warm bad.
Het is een warm bad dat langzaam maar zeker begint te kolken, met de gitaarsolo’s van de muzikant uit Niger als de kers op de taart. Ook in tekstueel opzicht is het overigens een interessant album dat stil staat bij alle misstanden die het Afrikaanse continent teisteren. Mdou Moctar klinkt op een of andere manier net wat moderner en psychedelischer dan zijn collega’s in het genre, maar de verschillen moeten niet worden overdreven. Afrique Victime staat garant voor een portie geweldige woestijnblues en het is woestijnblues van een niveau dat niet onder doet voor het niveau van de grote bands in het genre. Erwin Zijleman
Afrique Victime van Mdou Moctar is verkrijgbaar via de Mania webshop:
De muziek van Mdou Moctar is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de muzikant uit Niger: https://mdoumoctar.bandcamp.com/album/afrique-victime.