Bij eerste beluistering dacht ik nog even dat ik Build A Problem van dodie snel zat zou zijn, maar inmiddels blijf ik maar luisteren naar het debuut van de Britse muzikante. Het is een debuut dat in de basis zacht en minimalistisch klinkt en dit ondanks verwoede pogingen van de producer om het album wat voller in te kleuren. Het levert een intiem en gevoelig album op waarop dodie, ondanks alle bemoeienis van buiten, vooral doet waar ze zelf zin in heeft en waar ze ook nog eens goed in is. Het duurt even voor je jezelf durft onder te dompelen in dit album, maar vervolgens laat de jonge muzikante uit Londen vooral heel veel moois en eigenzinnigs horen.
Twee jaar geleden verscheen de derde EP van de Britse muzikante dodie. Het was mijn eerste kennismaking met de muziek van de muzikante uit Londen en ik vond het bij eerste beluistering weliswaar interessant, maar vroeg me ook direct af hoe lang ik het leuk zou vinden, waarbij ik er van uit ging dat het niet heel lang zou zijn.
Ik had eerlijk gezegd precies dezelfde gedachten toen ik een week of wat geleden voor het eerst luisterde naar het debuutalbum van dodie. Build A Problem is ook direct een zeer ambitieus debuutalbum, want de versie die ik handen kreeg bevat maar liefst een uur muziek. Het tweede deel hiervan bestaat uit ruwe demo’s, maar die geven uiteindelijk misschien wel net zoveel inzicht in de kwaliteiten van dodie als het reguliere deel van het album.
Laat ik bij het begin beginnen. dodie (geen hoofdletters) is het alter ego van de Britse muzikante Dorothy Miranda Clark en werd in haar jonge tienerjaren (ze is inmiddels 26) al wereldberoemd als vlogger. De afgelopen jaren maakt ze echter vooral muziek en ondanks het inschakelen van producer Joe Rubel (Ed Sheeran) klinkt Build A Problem nog altijd voor een belangrijk deel als muziek die dodie voor het slapen gaan met eenvoudige middelen in elkaar heeft geknutseld.
De instrumentatie op Build A Problem is in de basis sober of zelfs minimalistisch, wat fraai combineert met de fluisterzachte zang van de Britse muzikante. Producer Joe Rubel heeft weliswaar zijn best gedaan om de muziek van dodie voller in te kleuren, onder andere door af en toe een blik strijkers en een blik percussie open te trekken, maar Build A Problem ademt hoofdzakelijk de sfeer van lo-fi bedroom pop.
De muzikale basis van het debuut van dodie is zeker niet hoogstand en de muzikante uit Londen is ook zeker geen groot zangeres, maar hoe vaker ik naar het album luister, hoe meer ik word geraakt door de intieme popliedjes van dodie, die iets intiems en dromerigs, maar ook iets puur en eerlijks hebben en die steeds weer bijzonder worden ingekleurd. Ik vond het bij eerste beluisteringen vooral charmant, maar inmiddels raakt Build A Problem me steeds vaker.
Alle in de productie toegevoegde opsmuk zit me niet in de weg en bij vlagen klinkt het prachtig, maar het zijn wat mij betreft tierelantijntjes die dodie over het algemeen niet nodig heeft. Alle strijkers leiden immers alleen maar af van haar fluisterzachte boodschap. Dat hoor je goed wanneer je de ruwe demo’s op de bonusdisc beluistert. Hierop zijn de songs van dodie ontdaan van alle opsmuk en raakt ze mij keer op keer verrassend makkelijk.
Gelukkig laat het reguliere album ook genoeg van deze tot de essentie terug gebrachte songs horen en een enkele keer pakken de strijkers ook verrassend goed uit of zorgen ze voor de broodnodige variatie, maar een enkele keer is het opeens wat over the top, waarbij de magie van de muziek van dodie grotendeels verdwijnt. Aandachtspunt voor haar volgende album, al ben ik over het algemeen genomen zeker niet ontevreden.
Op de ruwe demo’s hoor je absoluut het talent van dodie en dat talent hoor je ook in de tracks op het reguliere deel van het album. Het zijn tracks met hier en daar wat echo’s uit het verleden, maar dodie slaagt er ook in om een eigenzinnig geluid neer te zetten en het is een geluid dat mij steeds beter bevalt. Build A Problem is een intiem en persoonlijk album dat misschien nog niet altijd laat horen hoe goed dodie is, maar het is ook een album dat bol staat van de belofte en deze belofte al een enkele keer volledig inlost. Ik ben fan. Erwin Zijleman
Endless Arcade van Teenage Fanclub is verkrijgbaar via de Mania webshop: