De Britse band The Coral timmert inmiddels bijna twintig jaar aan de weg en heeft een fraai stapeltje albums op haar naam staan. Die waren niet allemaal even succesvol als het zo geprezen debuut van de band, maar een slecht album maakte The Coral niet. Ook het deze week verschenen conceptalbum Coral Island is weer een uitstekend album. Het is net als alle andere albums van The Coral een omgevallen platenkast, waarin dit keer zowel Britse als Amerikaanse muziek te vinden is. Waar de muziek van de band in het verleden ook wel stekelig kon zijn, word je nu continu beneveld door lome zonnestralen en beelden van zorgeloze zomers aan de kust. Heerlijk album!
Bij de Britse band The Coral denk ik in eerste instantie aan het titelloze debuut van de band uit 2002. De band uit Hoylake ging op dit debuut aan de haal met een aantal decennia Britse popmuziek en sleepte er zoveel invloeden bij dat het je duizelde. Het debuut van The Coral bleef echter moeiteloos overeind door een serie heerlijke popsongs, door een flinke dosis bezwerende psychedelica en door de energie waarmee de jonge honden uit Hoylake aan de haal gingen met alle invloeden.
Het debuut van The Coral werd in brede kring omarmd en bewierookt en werd hierdoor ook een loden last voor de Britse band. Magic And Medicine uit 2003, Nightfreak And The Sons Of Becker uit 2004, The Invisible Invasion uit 2005, Roots & Echoes uit 2007 en Butterfly House uit 2010 waren echt niet veel minder dan het zo geprezen debuut van de band en in bepaalde opzichten zelfs beter, maar vergeleken met de ontvangst van het debuut was de ontvangst van de latere albums van The Coral vaak wat lauwtjes.
Butterfly House uit 2010 is het enige album van de band dat op deze BLOG (die is gestart in 2009 en te laat kwam voor de eerste vijf albums van de band) te vinden is en haalde zelfs mijn jaarlijstje in dit jaar. In 2016 en 2018 keerde de band terug met respectievelijk Distance Inbetween en Move Through The Dawn, maar ik kan me niet herinneren dat ik naar deze albums heb geluisterd.
Ook het deze week verschenen Coral Island stond niet op mijn lijstje favorieten voor deze week, maar dat veranderde vrijwel onmiddellijk nadat de eerste noten van het album uit de speakers kwamen. De Britse band heeft immers de perfecte soundtrack voor een heerlijke zomer afgeleverd.
Coral Island is een dubbelalbum dat bijna een uur muziek bevat en het is bovendien een heus conceptalbum, waarop de band mijmert over lange zomers aan de Engelse kust. Om het idee van een conceptalbum te versterken voegt de opa van de broers Ian en James Skelly, die nog altijd de basis vormen van de band, wat spoken word toe, maar dit wordt gelukkig niet overdreven (één War Of The Worlds is wel genoeg wat mij betreft).
The Coral omarmt ook op Coral Island weer vol enthousiasme de archieven van de Britse popmuziek en heeft nog altijd een voorliefde voor psychedelica. De band beperkt zich dit keer echter niet tot de Britse popmuziek, maar sleept er ook invloeden uit de Verenigde Staten bij, zeker wanneer harmonieën worden ingezet die herinneren aan de hoogtijdagen van de Westcoast pop of Hawaiiaanse gitaren nog wat extra zonnestralen toevoegen.
The Coral klonk op haar debuut zoals gezegd als een stel jonge honden, maar de wilde haren zijn er bijna twintig jaar later wel wat af. Waar de Britse band op haar debuut ook nog ruw en stekelig kon klinken, staat Coral Island vol zoete verleiding. Laat het album uit de speakers komen en de zon begint te schijnen.
Het geluid van de band is prachtig vol en veelkleurig en de zang van James Skelly is al even aangenaam. Coral Island is een heerlijk zoekplaatje vol invloeden uit de rijke geschiedenis van met name de Britse popmuziek, maar het is ook een heerlijk album om bij weg te dromen in de zomerzon, waarna heel snel duidelijk wordt dat het goed toeven is op Coral Island. Ik zou maar snel boeken. Erwin Zijleman
Coral Island van The Coral is verkrijgbaar via de Mania webshop: