In de lijstjes met de beste gitaristen aller tijden haalt de Britse gitarist Jeff Beck vrijwel altijd de top 10, maar toch is hij lang niet zo bekend als erkende gitaargoden als Eric Clapton, Jimi Hendrix, Jimmy Page, Duane Allman, Eddie Van Halen, Stevie Ray Vaughan, Keith Richards, David Gilmour en noem ze maar op.
Jeff Beck nam in 1964 de plek van Eric Clapton in bij de Britse band The Yardbirds, maar na ruim twee jaar had hij het wel gezien en kondigde hij zijn vertrek uit de muziek aan. Daar kwam hij snel op terug, want nauwelijks een jaar later formeerde hij The Jeff Beck Group, waarin latere grootheden als Rod Stewart, Ron Wood, Aynsley Dunbar en Nicky Hopkins zouden opduiken. De albums van de band werden goed ontvangen, maar heel succesvol was de band helaas niet, mede door interne strubbelingen. Zeker met de oren van nu valt echter op hoe invloedrijk de albums van de Jeff Beck Group zijn geweest, bijvoorbeeld voor de ontwikkeling van de hardrock en heavy metal.
Nadat ook een tweede editie van The Jeff Beck Group (met onder andere drummer Cozy Powell) min of meer was geflopt begon de Britse muzikant aan een lange solocarrière, waarin hij lak had aan stijlen en conventies. Ik heb persoonlijk slechts twee albums van de Britse gitarist in mijn bezit, maar met Blow By Blow uit 1975 en Wired gaat het wel om twee Jeff Beck klassiekers.
Na zijn jonge jaren was Jeff Beck nooit meer zo succesvol als in de jaren met The Yardbirds en The Jeff Beck Group, maar onder collega's en kenners bleef de Britse gitarist een van de allergrootsten. En terecht. Jeff Beck overleed gisteren. Hij werd 78 jaar oud. Erwin Zijleman