Voormalig R.E.M. drummer Bill Berry ging in 1997 noodgedwongen met vervroegd pensioen, maar ruim 25 jaar later keert hij terug in de muziek. Samen met een aantal andere muzikanten uit de muziekscene van Athens, Georgia, maakt Bill Berry deel uit van The Bad Ends, dat met The Power And The Glory een verrassend sterk debuutalbum heeft afgeleverd. Het is een debuutalbum vol echo’s naar de muziek die R.E.M. in haar jonge jaren maakte. De mix van American Underground, rootsmuziek en jangle pop klinkt onmiddellijk vertrouwd in de oren, maar het klinkt geen moment gedateerd. Dit soort gelegenheidsbands vallen meestal tegen, maar The Bad Ends maakt indruk met dit sterke debuut.
Bill Berry zat tot 1997 achter de drumkit bij R.E.M. en zag de band uitgroeien van een cultband tot een van de grootste bands van de jaren 90. Nadat Bill Berry de band om gezondheidsredenen had verlaten was het beste bij R.E.M. er ook wel af, al leverde de band pas in 2011 met Collapse Into Now haar zwanenzang af. Sindsdien horen we af en toe nog wat van gitarist Peter Buck, maar verder is het stil rond de leden van de band.
R.E.M. is zonder de enige twijfel de grootste band die Athens, Georgia, heeft voortgebracht, maar de Amerikaanse studentenstad had ook zijn culthelden. De band Five Eight timmerde gedurende drie decennia aan de weg en bracht een aantal prima albums uit, maar buiten de eigen thuisbasis werden ze nauwelijks gehoord. Voorman Mike Mantione begon een paar jaar geleden met een nieuw project, dat min of meer bij toeval onder de aandacht kwam van Bill Berry.
De voormalige drummer van R.E.M. leek zijn drumstokken in 1997 voorgoed te hebben opgeborgen, maar door de songs van Mike Mantione ging het toch weer kriebelen. Het was de start van The Bad Ends, dat deze week debuteert met The Power And The Glory. Ik ken de muziek van Five Eight, de band van Mike Matione niet, maar het debuutalbum van The Bad Ends heeft absoluut iets van R.E.M. in haar jonge jaren.
Mike Matione heeft in zijn stem wel iets van Michael Stipe, al vond ik de voormalige R.E.M. voorman een betere en vooral charismatischere zanger. Mike Matione klinkt af en toe wat onvast, maar het zit me niet echt in de weg. In muzikaal opzicht maken de leden van The Bad Ends makkelijker indruk. De band uit Athens, Georgia, neemt je mee terug naar de vroege jaren 90 met een mix van American Underground, Amerikaanse rootsmuziek, indierock en janglepop. Hier en daar duiken echo’s van de vroege en wat mij betreft beste albums van R.E.M. op, maar de songs van The Bad Ends klinken ook fris genoeg om in 2023 overeind te blijven.
The Power And The Glory bevat een aantal uptempo songs en een aantal meer ingetogen songs. De uptempo songs overtuigden mij het makkelijkst, maar door af en toe gas terug te nemen, biedt The Power And The Glory voldoende afwisseling, wat de kracht van het album ten goede komt.
De band, die naast Bill Berry en Mike Mantione, bestaat uit drie ervaren en minder ervaren muzikanten uit de muziekscene van Athens, Georgia, maakt hoorbaar met veel plezier muziek, maar de songs van The Bad Ends beschikken ook absoluut over de potentie om van The Power And The Glory meer te maken dan een aardig debuutalbum van een gelegenheidsband.
Ik vond het debuut van de band in eerste instantie vooral een leuk album, dat me ook inspireerde om de oude albums van R.E.M. weer eens uit de kast te trekken, maar nu ik het album wat vaker heb gehoord schaar ik het onder de beter gitaarplaten van het moment, en er zijn er deze week nogal wat verschenen.
De vraag of er leven is na R.E.M. leek voor Bill Berry sinds 1997 niet meer positief te beantwoorden, maar de drummer laat ruim 25 jaar na zijn vervroegde pensionering horen dat de muziekwereld hem te vroeg had afgeschreven. Het geldt misschien ook wel voor het talent van Mike Mantione, die laat horen dat in hem een uitstekende songwriter schuilt. Erwin Zijleman
De muziek van The Bad Ends is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://thebadends.bandcamp.com/album/the-power-and-the-glory-2.
Dezomerisbegonen23#$