Omdat ook ik behoefte heb aan ordening, heb ik, net als vorig jaar, alle platen die me echt wisten te raken op een rijtje gezet. Net als vorig jaar bleken het er precies 50. Je vindt de lijst hieronder. Toch wil ik ook nog wel een poging doen om nog wat meer ordening aan te brengen. Daarom kies ik uit de lijst van 50 ook de vijf platen waaraan ik het meeste plezier heb beleefd. Het zijn niet noodzakelijk de beste of meest vernieuwende platen, maar wel de platen waarvan ik heel vrolijk ben geworden en nog steeds heel vrolijk van word. 2011 was achteraf bezien een mooi en opvallend muziekjaar. Ik hoop dat 2012 nog veel mooier wordt.
Natuurlijk ben ik ook benieuwd naar jullie lijstjes. Stuur je top 5 naar dekrentenuitdepop@xs4all.nl. Bij voldoende inzendingen maak ik er een lezersjaarlijst van.
De smaakmakers van 2011:
1.
Grown Unknown
Singer-songwriter muziek is maar zelden echt vernieuwend. Is dat erg? Nee, wat mij betreft niet. Borduur voort op het beste dat dit genre heeft voortgebracht, vertolk je songs met hart en ziel en ik ben om. Lia Ices heeft dit op bijzonder fraaie en aangename wijze gedaan, maar ze slaagt er ook nog eens in om te vernieuwen in het genre. Het levert een avontuurlijke plaat op die sprankelt van de eerste tot de laatste noot. Je hoort helaas helemaal niemand meer over Grown Unknown van Lia Ices, maar ik vind het echt één van de sensaties van 2011.
2.
Over The Rhine –
The Long Surrender
Over The Rhine maakte al een handvol onbetwiste meesterwerken, maar helaas is de band slechts in zeer kleine kring bekend. Ondanks het feit dat niemand minder dan Joe Henry The Long Surrender produceerde, was er eigenlijk niemand die deze plaat uit wilde brengen en daarom heeft helaas bijna niemand hem gehoord. Doodzonde, want de met enorm veel gevoel en passie gemaakte Americana (in de allerbreedste zin van het woord) van Over The Rhine is dit jaar qua schoonheid als je het mij vraagt niet vaak overtroffen. Misschien wel helemaal niet zelfs.
3.
Rachael Yamagata -
Chesapeake
Rachael Yamagata maakte al twee keer eerder een plaat die alle andere platen in mijn jaarlijstje aan kon en met Chesapeake doet ze het opnieuw. Rachael Yamagata beschikt over een van de mooiste stemmen in het genre, schrijft prachtige indringende popsongs vol emotie en voorziet deze van een instrumentatie die bijdraagt aan nog veel meer kippenvel. Chesapeake wijkt niet heel erg af van haar vorige twee platen, maar doet er qua niveau niet voor onder. Dat Rachael Yamagata hier totaal onbekend is is voor mij een van de grote mysteries uit de popmuziek. Het beste van Fiona Apple, Laura Nyro, Dat Power en PJ Harvey samengebracht in één vrouw. Volstrekt onweerstaanbaar.
4.
4.
The Cars –
Move Like This
De meest opzienbarende comeback van het jaar is voor mij die van The Cars (al komen The Bangles de laatste dagen nog angstig dicht in de buurt). Ze maakten in een heel ver verleden volstrekt onweerstaanbare powerpopliedjes, maar waren sindsdien van de aardbodem verdwenen. Dit jaar waren ze opeens terug met een plaat die hun beste werk met gemak overtrof. Een keer horen is genoeg om van Move Like This te houden en hierna wordt de liefde voor de perfecte popmuziek van The Cars alleen maar groter. Het maken van goede popmuziek lijkt op Move Like This kinderlijk eenvoudig, maar wat is het knap.
5.
Celebration, Florida
The Felice Brothers deden een aantal platen op fascinerend goede wijze The Band na. Daar was niets mis mee, maar ik was dit jaar wel toe aan iets anders. Van iets als Celebration, Florida had ik echter nooit durven dromen. Op Celebration, Florida, gaan The Felice Brothers verder met de Americana waarmee ze doorbraken, maar verrijken ze het genre met de meest uiteenlopende invloeden (tot hiphop en synthpop aan toe). Wilco werd er ooit de hemel voor in geprezen, maar Celebration, Florida, lijkt iedereen al weer vergeten. Doodzonde en zeer onterecht. Dit is echt een van de belangrijke platen van 2011. Zeker in het rootssegment.
De complete lijst:
1. A.A. Bondy - Believers
2. Adele - 21
3. Anna Calvi – Anna Calvi
4. Birdy - Birdy
5. Bocephus King – Willie Dixon God Damn!
6. Bon Iver – Bon Iver, Bon Iver
7. British Sea Power – Valhalla Dancehall
8. Charles Bradley – No Time For Dreaming
9. Cloud Control – Bliss Release
10. Cowboy Junkies – Sing In My Meadow
11. Drive-By Truckers – Go-Go Boots
12. Elbow – Build A Rocket Boys!
13. Eleanor Friedberger – Last Summer
14. Fleet Foxes – Helplessness Blues
15. Gavin Friday - Catholic
16. Gillian Welch – The Harrow And The Harvest
17. Hannah Peel – The Broken Wave
18. Iron & Wine – Kiss Each Other Clean
19. James Blake – James Blake
20. Jonathan Wilson – Gentle Spirit
21. Josh T. Pearson – Last Of The Country Gentlemen
22. Julianna Barwick – The Magic Place
23. Kurt Vile – Smoke Ring For My Halo
24. Lia Ices – Grown Unknown
25. Lindsey Buckingham – Seeds We Sow
26. Lykke Li – Wounded Rhymes
27. Other Lives – Tamer Animals
28. Over The Rhine – The Long Surrender
29. Paul Simon – So Beautiful Or So What
30. Peaking Lights - 936
31. PJ Harvey – Let England Shake
32. Rachael Yamagata - Chesapeake
33. Real Estate - Days
34. Rodney DeCroo – Queen Mary Trash
35. Shelby Lynne – Revelation Road
36. Spokes – Everyone I Ever Met
37. Stevie Nicks – In Your Dreams
38. Still Corners – Creatures Of An Hour
39. The Bangles – Sweetheart Of The Sun
40. The Cars – Move Like This
41. The Decemberists – The King Is Dead
42. The Felice Brothers – Celebration, Florida
43. The Horrors - Skying
44. The Low Anthem – Smart Flesh
45. The Naked & Famous – Passive Me, Agressive You
46. The Vaccines – What Did You Expect From The Vaccines?
47. White Denim - D
48. Wild Beasts - Smother
49. Wild Flag – Wild Flag
50. Yuck – Yuck
En natuurlijk verschenen er ook weer heel veel mooie reissues. Die van Mickey Newbury is me het meest bijgebleven, al is het maar omdat ik zijn werk voor de prachtige reissue helemaal niet kende. Erwin Zijleman