De eerdere verrichtingen van de Amerikaanse muzikante Laci Kaye Booth, die via een bekende talentenjacht is terecht gekomen in Nashville, zijn me ontgaan, maar met haar debuutalbum zet ze zichzelf op indrukwekkende wijze in de spotlights. The Loneliest Girl In The World heeft immers alles dat een goed countrypop album moet hebben. Laci Kaye Booth houdt het randje pop in haar songs bescheiden, heeft deze songs voorzien van een sfeervol rootsgeluid met hier en daar wat strijkers en beschikt ook nog eens over een onweerstaanbaar lekkere stem met zowel een zoet als een hees randje. De talentenjacht won ze niet, maar Laci Kaye Booth gaat het ver schoppen.
Voor liefhebbers van goed gemaakte countrypop zijn het prachtige tijden, want er verschijnen de laatste tijd ontzettend veel goede albums in het genre en verrassend veel echt hele goede albums. Vorig jaar was voor mij een topjaar met meerdere countrypop albums die me inmiddels zeer dierbaar zijn en een record aantal albums in het genre dat mijn jaarlijstje wist te halen, met de top 5 notering voor Megan Moroney’s Lucky als uitschieter. Ook in de eerste helft van 2024 valt de oogst zeker niet tegen, maar er zat nog geen album tussen dat me echt van mijn sokken heeft geblazen. Tot deze week dan, want met The Loneliest Girl In The World heeft Laci Kaye Booth een sensationeel goed countrypop album afgeleverd.
Laci Kaye Booth is een jonge muzikante die opgroeide in Livingston, Texas, maar die na haar deelname aan de Amerikaanse tv-show American Idol vijf jaar geleden, inmiddels is neergestreken in Nashville, Tennessee. De Amerikaanse muzikante maakte de afgelopen jaren twee goed gevulde minialbums, die mij niet zijn opgevallen, maar die in de muziekscene van Nashville genoeg aandacht trokken om haar uit te roepen tot grote belofte voor de toekomst. Na beluistering van het deze week verschenen The Loneliest Girl In The World kan ik alleen maar concluderen dat ze het in Nashville goed gehoord hebben, want op haar debuutalbum bulkt Laci Kaye Booth van het talent.
Ze beschikt om te beginnen over een geweldige stem. Het is het soort stem dat het goed doet in de countrypop zoals die in Nashville wordt gemaakt, maar het is ook een stem met een lekker ruw en wat hees randje, waardoor de zang op The Loneliest Girl In The World echt meedogenloos verleidt. Zeker als de Texaanse muzikante haar zang wat steviger aanzet hoor je dat ze geweldig kan zingen en de concurrentie met de meeste country(pop)zangeressen van het moment makkelijk aan kan.
Alleen met haar zang wist Laci Kaye Booth me al moeiteloos te veroveren, maar The Loneliest Girl In The World heeft nog veel meer te bieden. Onlangs heb ik in een recensie uitgelegd dat in countrypop die mij kan bekoren de delen country en pop op de juiste manier in balans moeten zijn, wat in mijn geval betekent dat de country een groter aandeel heeft dan de pop. Dat is absoluut het geval op het debuutalbum van Laci Kaye Booth, dat een countryalbum met een bescheiden laagje pop is.
Dat laagje pop zorgt er wel voor dat de songs op The Loneliest Girl In The World bijzonder lekker in het gehoor liggen. Het aangename karakter dan de songs van Laci Kaye Booth wordt versterkt door de zeer smaakvolle instrumentatie, die afwisselend subtiel en vol klinkt en zich meer heeft laten beïnvloeden door Amerikaanse rootsmuziek dan door pop. Het komt allemaal samen in aansprekende songs, die door de teksten van Laci Kaye Booth worden voorzien van een persoonlijk tintje.
Zeker wanneer de strijkers aanzwellen zullen liefhebbers van pure Amerikaanse rootsmuziek minder gecharmeerd zijn van het album, maar voor liefhebbers van goed gemaakte countrypop, zoals ik, is The Loneliest Girl In The World 15 songs en ruim 50 minuten lang smullen. Vorig jaar was countrypop verrassend goed vertegenwoordigd in mijn jaarlijstje. Of dat ook dit jaar het geval zal zijn zal de tijd leren, maar voor The Loneliest Girl In The World van Laci Kaye Booth reserveer is alvast een plekje in de hoogste regionen van mijn lijstje. Erwin Zijleman