Ik hou wel van gitaarplaten zonder al te veel poespas en zo kun je het debuutalbum van Special Friend best omschrijven. Het duo uit Parijs heeft genoeg aan gitaar, drums en zang, maar slaagt er in om verrassend veelzijdig te klinken. Soms rauw, soms dromerig, soms met wat invloeden uit de shoegaze en dreampop, maar vaak lekker lo-fi. De instrumentatie, de zang en de songs klinken op het eerste gehoor niet bijzonder, maar de combinatie van de verschillende ingrediënten is meer dan de som der delen. Ennemi Commun van Special Friend is een lekker gitaaralbum zonder opsmuk dat eigenlijk alleen maar leuker wordt.
Deze week werd ik niet alleen verrast door de Franse band Feu! Chatterton, maar ook door het eveneens vanuit Parijs opererende Frans-Amerikaanse duo Special Friend. Special Friend bestaat uit de Franse muzikant Guillaume Siracusa, die tekent voor gitaren en zang, en de Amerikaanse muzikante Erica Ashleson, die drums en zang toevoegt aan het geluid van Special Friend.
Vanwege de bezetting moest ik onmiddellijk denken aan White Stripes, maar het duo uit Parijs klinkt flink anders. Het debuut van Special Friend luistert naar de naam Ennemi Commun en is een heerlijke gitaarplaat. Omdat Special Friend over het algemeen genoeg heeft aan zang en drums zou je het geluid van het duo minimalistisch kunnen noemen, maar dat valt in de praktijk gelukkig erg mee.
Het drumwerk van Erica Ashleson is behoorlijk basic of efficiënt, maar het gitaarwerk maakt het geluid van Special Friend toch relatief rijk. Het is gitaarwerk dat zich hier en daar beperkt tot enkele akkoorden, maar Guillaume Siracusa bouwt hier en daar ook gruizige gitaarmuren op.
Door de beperkte instrumentatie heeft Ennemi Commun wel wat van de lo-fi albums uit de jaren 90, maar het Frans-Amerikaanse duo slaagt er ook in om een eigen geluid neer te zetten. Dat dankt Special Friend vooral aan de vaak ondersteunende vocalen van Erica Ashleson, die de muziek van de band iets dromerigs of psychedelisch geven. Ennemi Commun is hier en daar geschikt voor wegdromen, maar klinkt net zo makkelijk ruw en gruizig.
Ik zal zeker niet beweren dat we in het geval van Special Friend te maken hebben met geweldige muzikanten, uitstekende vocalisten of grootse songwriters, want dat zijn Guillaume Siracusa en Erica Ashleson niet, maar de twee slagen er wel in om muziek te maken die anders klinkt dan die op de meeste andere albums van het moment en die er bij mij in ieder geval in slaagt om de juiste snaar te raken.
Ennemi Commun past in het hokje bezwerende gitaarpop, maar het duo uit Parijs verkent op haar debuutalbum ook omliggende genres en doet dat met succes, bijvoorbeeld door invloeden uit de shoegaze, noiserock en dreampop aan te boren.
Voor muzikale en vocale hoogstandjes ben je bij de twee zoals gezegd niet aan het juiste adres en de songs op het debuutalbum van Special Friend zijn niet allemaal even origineel, maar juist dankzij de eenvoudige en beperkte middelen en schoonheidsfoutjes die ik hoor, is Ennemi Commun een charmant album vol verleidingskracht.
Die verleiding komt deels uit de verrassend grote diversiteit op het album, want ondanks de minimale bezetting slagen Guillaume Siracusa en Erica Ashleson er misschien niet in alle elf tracks in om anders te klinken, maar Ennemi Commun zet je toch flink wat keren op het verkeerde been.
Zeker in de wat rauwere tracks heeft de muziek van het duo uit Parijs bovendien een punky attitude, die de zeggingskracht van het album vergroot en nog wat extra compensatiepunten voor gemaakte schoonheidsfoutjes aandraagt.
Het was lastig kiezen de afgelopen week en het debuut van Special Friend was op voorhand zeker geen kandidaat voor een van de schaarse plekken op deze BLOG, maar beetje bij beetje is het album me zeer zeker dierbaar geworden. Erwin Zijleman
De muziek van Special Friend is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het duo uit Parijs: https://specialfriend.bandcamp.com/album/ennemi-commun.
