Midnight Glasgow Rodeo van de Schotse band Johnny Mac & The Faithful is een album waarvan je alleen maar heel vrolijk kunt worden, of je dat nu wilt of niet. Ook ik liet me makkelijk verleiden door de muziek van de band uit Glasgow, die flink wat invloeden uit de Keltische muziek verwerkt in haar songs. Zeker bij eerste beluistering vroeg ik me echter ook af of Midnight Glasgow Rodeo meer is dan een album waar je heel vrolijk van wordt. Langzaam maar zeker ben ik overtuigd geraakt van de kwaliteit van dit album, dat kiest voor een beproefd recept en af en toe makkelijk wil scoren, maar dat ook muzikaliteit en heel veel plezier en passie uitstraalt.
Meerdere lezers van deze BLOG hebben me de afgelopen weken met heel veel enthousiasme gewezen op Midnight Glasgow Rodeo van Johnny Mac & The Faithful. Het is een album waar ik direct heel erg vrolijk van werd en sindsdien is het een trouwe metgezel tijdens het wandelen, die er voor zorgt dat het tempo net wat hoger ligt dan gemiddeld. Het is echter ook een album dat ik, zeker bij mijn eerste beluisteringen, wat te weinig om het lijf vond hebben, waardoor een plekje op de krenten uit de pop in eerste instantie ver weg leek. Ik ben het album echter steeds meer gaan waarderen en inmiddels doet Midnight Glasgow Rodeo meer dan me alleen maar erg vrolijk maken.
Johnny Mac & The Faithful is een band uit het Schotse Glasgow en het is een band die tot voor kort vooral bekend was van het vertolken van songs waarin de Schotse voetbalclub Celtic een belangrijke rol speelt. Ik ga er van uit de band op de tribune bij Celtic niemand minder dan Rod Stewart tegen het lijf is gelopen, want het Britse popicoon is in twee songs op het album te horen.
Midnight Glasgow Rodeo is een album waarop Johnny Mac & The Faithful muziek maken waarin invloeden uit de Keltische muziek domineren. Midnight Glasgow Rodeo leunt hier en daar tegen de albums van met name The Waterboys en The Pogues aan, maar ook invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en de radiovriendelijke Amerikaanse rockmuziek hebben hun weg gevonden naar het eerste serieuze album van de Schotse band.
Naast deze serieuze en interessante invloeden hoor je ook nog wel dat Johnny Mac & The Faithful een verleden hebben als een band die vooral voetballiederen vertolkte, want Midnight Glasgow Rodeo staat vol met songs die een goed gevuld Schots voetbalstadion moeiteloos in beweging moeten kunnen krijgen. Het zijn overigens ook songs die het vast geweldig doen in een Schotse pub waarin het bier al een tijdje rijkelijk vloeit.
Ik was er dan ook direct van overtuigd dat Johnny Mac & The Faithful een geweldige live-band is, maar een memorabel album maken vraagt toch wat meer. Inmiddels schat ik het album echter een stuk hoger in dan bij mijn eerste beluisteringen. Midnight Glasgow Rodeo staat niet alleen vol met songs die je humeur een enorme boost geven, maar het zijn ook songs die makkelijk blijven hangen en die niet zo snel gaan vervelen als ik had verwacht.
Ook in muzikaal opzicht heeft de Schotse band echt wel wat te bieden. Met name het gitaarwerk en de violen die de Keltische invloeden in de muziek van Johnny Mac & The Faithful onderstrepen klinken prima en ook de zang van Johnny Mac, die klinkt als een nuchtere Shane MacGowan, valt me zeker niet tegen.
De band uit Glasgow doet in de vijftien songs op het album niet heel veel nieuws, maar door het ijs zakken doet de band niet en teleurstellen maar zeer zelden. De fans van de band slaan misschien wat door met het uitroepen van het album tot het beste rootsalbum van 2022, maar een ieder die Johnny Mac & The Faithful degradeert tot een band die hooguit goed is voor de lokale pub zit er wat mij betreft ook naast. Midnight Glasgow Rodeo is op zijn minst een aardig rootsalbum met een stevige Keltische injectie en het is een album dat flink wat bonuspunten verdient met de bijzonder aanstekelijke songs en het enthousiasme waarmee ze worden vertolkt. Erwin Zijleman