Rae van de Californische muzikante Ashe is een album met meerdere gezichten. Het is een album vol tijdloze jaren 70 pop, maar het is ook een album met subtiele invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek en een album dat af en toe uit de voeten kan met eigentijdse pop. Door het veelzijdige karakter van Rae zal Ashe niet in één adem worden genoemd met de erkende popprinsessen van het moment, maar het nieuwe album van het alter ego van Ashlyn Williams is een in kwalitatief opzicht uitstekend album. Het is bovendien een album dat zeer aangenaam vermaakt met goed gemaakte en tijdloze popliedjes, die ook nog eens prachtig gezongen worden.
Ashlyn, het tweede album van de Amerikaanse muzikante Ashe, vond ik in het voorjaar van 2021 een bijzonder fascinerend album. Het is ook een album dat, zeker in Nederland, helaas slechts in kleine kring werd opgepikt. Ashe, het alter ego van Ashlyn Willson, sprong op dit album van de hak op de tak en strooide met songs die bol stonden van de goede ideeën. Dat is lang niet altijd een garantie voor een geslaagd album, maar Ashlyn bleek, zeker na enige gewenning, een uitstekend album.
Een paar weken geleden verscheen het nieuwe album van Ashe, maar Rae is om onduidelijke redenen wat langer op de stapel blijven liggen. Het heeft niets te maken met de kwaliteit van het album, want ook op haar nieuwe album laat Ashe weer horen dat ze een zeer talentvolle muzikante is.
Ook Rae is weer een album waarop het etiket pop niet misstaat, maar de muziek van Ashe is niet te vergelijken met die van de gemiddelde popprinses van het moment. Ook Rae staat weer met minstens één been in de jaren 70, maar net als op Ashlyn bestrijkt Ashe ook dit keer een breed palet, al klinkt Rae wel wat consistenter dan zijn voorganger. De Californische muzikante kan uit de voeten met tijdloze popsongs die zich onmiddellijk tegen je aan vlijen, maar Rae bevat ook een aantal net wat minder toegankelijke songs die je wat vaker moet horen.
Net als op haar vorige album overtuigt Ashe makkelijk met ingetogen en vaak wat zwoel klinkende songs, waarin de Amerikaanse muzikante indruk maakt met haar soepele stem. Het is weer smullen voor muziekliefhebbers met een zwak voor zwoele 70s pop, maar Rae is ook zeker een album van deze tijd. Ashe verwerkt, net als op haar vorige album, bovendien invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek in haar songs, maar ook in deze songs is goed te horen dat haar thuisbasis het zonnige California is en niet de countryhoofdstad Nashville.
Zeker wanneer je de muziek van Ashe nog niet kent, klinkt Rae behoorlijk vol geproduceerd en hier en daar zelfs wat aan de gladde kant, maar dat valt uiteindelijk erg mee. Ashe maakt weliswaar vooral songs die zich als een warme deken om je heen slaan en die herinneringen oproepen aan de meest aangename pop uit de jaren 70, maar het zijn ook songs vol subtiele verrassingen en het zijn bovendien songs waarin de Amerikaanse muzikante de persoonlijke thema’s niet schuwt.
Vanwege de duidelijke hang naar de jaren 70 pop, zal Rae niet direct een bedreiging vormen voor de popprinsessen van het moment, maar als ik het album vergelijk met de eerder dit jaar verschenen albums van gerespecteerde popprinsessen, kan ik alleen maar concluderen dat het nieuwe album van Ashe in muzikaal opzicht beter is en qua aanstekelijkheid niet onder doet voor de in brede kring geprezen popalbums.
Ook in vocaal opzicht maakt de Californische muzikante makkelijk indruk met een stem die gemaakt is voor tijdloze jaren 70 singer-songwriter pop, maar ook in andere genres goed uit de voeten kan. Net als voorganger Ashlyn is ook Rae weer een album dat echt veel meer aandacht verdient dan het album recent heeft gekregen en momenteel krijgt. Ik heb het album zelf ook even laten liggen, maar het is inmiddels een steeds aangenamer wordende metgezel op donkere en koude winteravonden, waarvan er vast nog veel gaan komen. Erwin Zijleman
De muziek van Ashe is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://ashemusic1.bandcamp.com/album/rae.
